حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود،

افسوس که به جای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و

بزرگترین دردش را بی آبی نامیددند.

دکتر علی شریعتی

یه روز بابام یه گلدون با گلش خرید آورد گذاشت رو تاقچه
آقا من سه روز بهش آب می دادم
روز سوم وقتی از سر کار اومد گلدونو برداشت
یه سینی با چاقو برداشت
شروع کرد به قاچ کردن گلدون
اونجا بود که ما تازه فهمیدیم آناناس چیه

لبخند بیش از چند لحظه دوام ندارد
اما خاطره ی آن جاودانی است

اگر مى‏ خواهيد در جبهه اميرالمؤمنين قرار گيريد،

بارزترين خصوصيت او در دوران حكومتش - كه مربوط به امروز من و شما مى‏شود - دو چيز است:

يكى عدل اجتماعى، يكى زهد نسبت به دنيا.

عزيزان من! اين دو ارزش را ما بايد مثل پرچم، در جامعه خودمان بلند كنيم.

مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای

صبح یعنی آغاز،
فرصت شادی و لبخند و امید...
صبح یعنی امروز ،
سهمی از زندگی و عشق از آن خود توست...
لحظه را قدر بدان...
حیف از عمر است که صرف گله و شکوه شود...
تا بخواهی زندگانی زیباست..
صبحت بخیر و نیکی دوست خوبم
+5 { 38}

مرد فقیرى بود که همسرش کره میساخت و او آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فروخت. آن زن کره ها

را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت. مرد آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فروخت و در

مقابل مایحتاج خانه را مى خرید. روزى مرد بقال به اندازه کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن

کند.

هنگامى که آنها را وزن کرد، اندازه هر کره ۹۰۰ گرم بود. او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد

فقیر گفت: دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره را به عنوان یک کیلو به من مى فروختى در حالى که وزن

آن ۹۰۰ گرم است. مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: ما که ترازویی نداریم. ما یک

کیلو شکر از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار میدادیم. یقین داشته باش که: به

اندازه خودت برای تو اندازه مى گیریم!

از بعضیا میپرسی اسم بچه تونو چی گذاشتید؟؟
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
یه چیزی میگن که مجبوری بی سرو صدا بچه رو بغل کنی
بری یه جایی شلوارشو بکشی پایین ببینی دختره یا پسر…
به خدا دغدغه فکری درست میکنن واسه مردم….

چشم مست تو عجب جلوه گه بیداد است

خم ابروی تو سرمشق کدام استاد است؟

خم ابروی تو را دیدم و رفتم به سجود،

صید را زنده گرفتن هنر صیاد است

http://www.hamkhone.ir/member/82275/blog/view/221033/

خواب ذره ای از مرگ است
که به وام گرفته می شود
تا در ازای آن یک روز از زندگی را که فرسوده شده است
باز تجدید کنیم