دیالوگ... خسرو شکیبایی با اون صدای طلاییش می گفت:
بعضی وقت ها یکی یه طوری می سوزونت
که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن
بعضی وقت ها یکی طوری خاموشت میکنه
که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن.
زمانه ایست که خیلی چیزها آنطوری که بود یا باید باشد نیست.

انسان بیشتر دلش می خواهد که
درکش کنند
تا این که دوستش داشته باشند...

ﻣﻄﻤﺌن ﺑﺎﺵ
ﻭﻗتے ﺑﺮﺍے کسے مهم ﺑﺎشے
ﺍﻭ همیشه ﺭﺍهے ﺑﺮﺍے ﻭﻗﺖ
ﮔﺬﺍﺷﺘن ﺑﺮﺍﻳﺘﺎن ﺧﻮﺍهـد ﻳﺎﻓت …
ﻧــه ﺑهانه ﺍے ﺑﺮﺍے ﻓﺮﺍﺭ ﻭ ﻧــه دﺭﻭغے ﺑﺮﺍے ﺗﻮﺟیه

گاهى براى روزهاى تلخ بى حوصلگى
یک بوسه
بوى خوش یک پیراهن
و یا شنیدن یک دوستت دارم ساده
یک جور خوبى
حال آدم را عوض مى کند
و اینطور آدم مى فهمد
لذت دنیا
داشتن کسى ست
که دوست داشتن را بلد است
به همین سادگى …!

دختر بچه: تو تا حالا دروغ گفتی؟
هانا: سوال خوبیه ، واقعا سوال خوبیه ، سوال خیلی خوبی پرسیدی ، اصلا کیف کردم با این سوالت ، خیلی خب سوال بعدی؟

دل پيش کسے باشد و وصلش نتوانے؛
لعنت بہ من و زندگے و عشق و جوانے...!

الان رفـتـم سـوپـری گـفـتـم بـا دو تـومـن پـنـیـر کـیـلـویـی مـیـخـوام بـرگـشـت گـف دو تـومـــــــن؟؟ شـهـرو مـیـخـوای افـطاری بدی ، مـن اینـقـد پـنـیـر تـو مـغـازه ندارم ، بـایـد بـری کـارخـونـه
ظـریـف مـچـکـریـم ،ظـریف مـچـکـریـم ^_^

شمارو نمیدونم ولی ما تو مدرسه یه بار خود امتحانو میدادیم یه بارم براش جبرانی تعیین میکردیم ))
.
.
تازه همیشه هم میخواستیم دفعه های بعدی جبران کنیم )))

مردم عوض شدند،میدونی،این روز ها وقتی با یه نفر دست میدی بعدش باید انگشتات رو بشماری ببینی هر ۵تا رو پس گرفتی
فیلم حال همه خوبه

دور نرو!
بیا نزدیک دلم
من بجز این چیزها که مینویسم
نوازش هم بلدم...