هیچگاه عادت نمیشودبرایم...
نبودت دنیای من...
روحم می آزارد...
نبودت دنیای من
آسمان راخط خطی میکند...
نبودت دنیای من...
دلم را میشکند...
شکستنم بهانه است...
بهانه ای برای حضورت...
بهانه ای برای وجودت...
آدم ها گاهى گريه مى كنند
نه به خاطر اينكه ضعيف هستند
بلكه به اين خاطر كه
براى مدتى طولانى قوى بوده اند .........
اگه رفتی و برگشتی
شنیدی حس من مرده
شنیدی درد تنهایی
دمارازمن دراورده
برو دیگه تمومش کن
هیچگاه عادت نمیشودبرایم...
نبودت دنیای من...
روحم می آزارد...
نبودت دنیای من
آسمان راخط خطی میکند...
نبودت دنیای من...
دلم را میشکند...
شکستنم بهانه است...
بهانه ای برای حضورت...
بهانه ای برای وجودت...
من وضو با نفس خیال تو میگیرم
و تو را می خوانم
و به شوق فردا که تو را خواهم دید
چشم به راه می مانم...
فرقـے نمـے کند !!
بگویم و بدانـے …!
یا …
نگویم و بدانـے..!
فاصله دورت نمی کند …!!!
در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ …!
جایـے که دست هیچ کسـے به تو نمـے رسد.:
دلــــــــــــــم…..!!!
اما...
دلی که رفته است...دیگررفته است...
دلی که عاشق شده است رادرمانی جزعشق چاره سازنیست...
عاشقم...وبی اختیارعاشق ترمیشوم...
میدانم تاهستم وهستی...تمام منی...
بادوبال زردوکبود
کاش میشدپربکشم سوی دیار
دست بکشم روقلب یار
کاش میشدآسمونوخلاصه کرد
خدای عاشقاروکلافه کرد
کاش میشدفاصله هاروبشکنم
نمیخوام جام خاطره هاروبشکنم
کاش میشدتهی بشم زهجریار
خالی کنم قلبموازاین همه خار
کاش میشدکلاغ هاروهوایی کرد
هوای این روزهاروخدایی کرد
کاش میشدخط بکشم رونحسی ها
عادت بدم دنیاروبه قشنگی ها
کاش میشدتکیه بدم به شونه هاش
خودموعادت بدم به خوبی هاش
کاش میشداشک میشدم توی چشاش
تولحظه های بی کسی سربخورم روگونه هاش
کاش میشدقلبشومن دست بگیرم
راه شکستنوبراش بست بگیرم
کاش میشددلتنگی هاتموم بشه
دنیابه بی رحمی محکوم بش
mersi
زیبا بود مرسی