آدم های مهربان دیر ناراحت میشن..!

دیرعصبانی میشن..!

دیردلتنگ میشن..!

ولی اگه دل شون شکست دیگه هیچ وقت آدم قبلی نمیشن.
‏

فـرض کـن بــه عـکــاس بـگـویــــــــم :

تـارهـای سـپـیــــــد را سـیــاه کـنـــــــد

و چـیـــــن و چـروک هـا را مـاسـت مـالـــــــی

و حـتـی از آن خـنـده هـا کـه دوسـت داری بـرایـم بـکـارد

بـاز هـم از نـگـاهـــــــــم پـیـداسـت چـقــــدر

بـه نــبـــودنـــت خـیـره مـــانــــــده ام...

نمى دانم مرگ چيست....

اما خوب مى دانم زندگى اين نيست…

دیگر حوصله ای نمانده

راستی ،

مگر حوصله هم جزء آن چیزهایی بود

که تو آورده بودی

که موقع رفتنت همه اش را بردی؟!

وقـتـی آدم نـمـی نـويـسـد

يـا پـر از حـرف اسـت

يـا چـيـزی بـرای گـفـتـن نـدارد . .

پـر از حـرفـم، امـا

چـيـزی بـرای گـفـتـن نـدارم . .

عروسک ها هرگز نمی خندند...

نمی گــــــــــــــریند...

حرف نمی زنند...

قهر نمـــــــــــــــــی کنند...

دوست نمـــــی شوند...

بازی نمـــــــــــــــــی کنند...

اما خوب ادای همه چیز را در می آورند...

و من تنها یک عروسکـــــــــ✘ــــــــم!!!

Mr_satan

غــــــــــــــرور ..

بـی رحـمــانـه تــرین احســـــاس در وجـــــــود مـــن !

بگــــذار اعتـــــــــراف کـنــــم ..

دلــم بــــرایش ، به شـــــدت تـنــــگ اسـت ...

کاش می توانستم راحت حرف بزنم ...
چیزی بگویم از دلتنگی ...
میان آدم های دلتنگی که در این اتاق مجازی جمع شدند ...
فقط می گویم منم مثل تو دلتنگم

هَــرکه مــی خــواهـی بـــاش
ایـن عادت مُـــشتَــرک انسـانهــاســت
تـــو نیــز ، روزی , ســاعـتی , لـَحظــه ای
احــساس خـواهـی کـرد کـــه . . .
هیــچکـَـس دوسـتت نَــدارد ...!

آدَم ها می آیَند..

دَردهارا میخوانَند......

اَگر خوشِشان آمَد میخَندَند.....

اَگَر بیشتَر دوست داشتَند کپی میکُنَند.....

اَگَر بَرایِ نِویسَندِه اش اَرزِش قاعِل بودَند کامِنت میگزارَند...

اَما هیچکُدام نِمیتَوانَند دَردی کِه دَر مَطالِب هَست را حِس کُنَند......