آدم که غمگین می شود
خودش را جدا می کند از جمع
که مبادا آسیبی به خوشی های دیگران بزند
مورد فراموشی قرار می گیرد
و تنها تر و تنها تر می شود
آنچنان در تنهایی خود غرق می شود
که دیگر با هیچ تلنگری بر نمی خیزد
و این آغاز تلخ یک پایان است

امید هیچ معجزه ای مرده نیست.
پس زنده باش...

خدا امید شجاعان است
نه بهانه ترسو ها.
‏

همیشـهـ در حـــالـــــی کـــه...
یـه عـالمــهـ حـــــــرف بیــخـ گـلــــوت چـسبیـدهـ!
یـه عـالمــهـ اشـــک تـــــوی چـشمـــــاتـهـ!
یـه عـالمــهـ حســـرت تــوی دلـت تـلنبـــار شـــدهـ...
بایـد بگـــــی : خـب... خــــــداحافـظ ...

16

وقتی حالت خوب نیست و داری قدم میزنی
رسیدن انصاف نیست!

گاهی وقتا آدم انقدر تنهاس
که دوستداره یکی صداش کنه
حتی اشتباهی...
15

برای حراست از خوبی و مهربانی
بعضی وقتها باید آنها را کنار گذاشت...

آدم های خوب مثل گل های قالیند . نه انتظار باران را دارند ونه ترس چیده شدن

میـدونی بن بست زنـدگی کـجـاست ؟
جــایــی کـه
نـه حـــق خــواسـتن داری
نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن

آدم ها فقط آدم هستند,نه بیشتر و نه کمتر...
اگر کمتر از چیزی که هستند نگاهشان کنی آنها را شکسته ای
و اگر بیشتر از آن حسابشان کنی,انها تو را می شکنند...
بینِ این آدم های آدم,فقط باید "عاقلانه" زندگی کرد؛
نه "عاشقانه"...