قلب، مهمانخانه نیست که آدم ها بیایند

دو سه ساعت یا دو سه روز توی آن بمانند و بعد بروند...

قلب، لانه ی گنجشک نیست که در بهار ساخته می شود

و در پاییز باد آن را با خودش می برد...

قلب؟ راستش نمی دانم چیست!

اما این را می دانم که فقط جای آدم های خیلی خوب است ❤

گمان می برم که اگر خداوند

صد هزار گونه خنده می آفرید

اما رسمِ اشک ریختن را نمی آموخت،

قلب حتی تابِ دَه روز تپیدن را هم نمی آورد!

باز امشب حق صدایم کرده است
وارد مهمانسرایم کرده است
با همه نقصی که در من بوده است
بازهم او دعوتم بنموده است
حلول ماه مبارک رمضان بر مهمان ضیافت الهی مبارک باد

چه ظریفانه است خلقت قلب آدمی...!

به تلنگری می شکند...!

به لحنی می سوزد...!

برای دلی می میرد...!

به نگاهی جان می گیرد...!

و به یادی می تپد...!

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آوای تو می خوانَدَم از لایتـناهی

آوای تو می آرَدَم از شوق به پرواز

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

امواج نوای تو به من می رسد از دور

دریایی و من، تشنه ی مهرِ تو، چــو ماهی

دیدارِ تو گر صبحِ ابد هم دهَدَم دست

من سرخوشم از لذتِ این چشم به راهی...

+5

+5

ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ؛ﺩﺭ ﻣﻦ! ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﺳﺖ
ﮐﻪ
"ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﻡ

آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند
از آدم های یک ساعت دیگر میترسم
چون درگیر هزاران ثانیه اند
ثانیه هایی که در هرکدام
رنگی دگر به خود میگیرند !

بچه که بودیم میگفتیم قهر قهر تا روز قیامت

چند دقیقه بعد پرپر میزیدم واسه اشتی کردن

حالا با خیلی ها آشتی هستیم ولی چشم نداریم تا قیامت ببینیمشون.