اگر
در آستان حُسنت
ساکت ایستاده‌ام
از آن روست که سکوت
در حریم زیبایی، خود،
زیبایی است...

آن کس که شتاب دارد عاشق نیست..
تشنه‌ای است که معشوق را چشمه آب
شیرین تصور کرده‌است.
وقتی دوید و رسد و نوشید و ورم کرد،
رها می‌کند و می‌رود..
محبوب چشمه آب شیرین نیست،
هوای خنک دم صبح است..

+5

تحسین از آن زنانی‌ست
که اندام‌هایشان آنها را تعریف نکرده است
و برای عمیق‌تر شناختنِ ماهیتشان به عنوان یک فرد تلاش میکنند
نه یک جنس

پونه مقیمی

با تو پاییز برایم چو بهار
و بهارم بی تو
سرد و غمناک تر از پاییز است...

پرسید اندوه دوری را چه تسکین است؟
گفت: خیال


محتشم کاشانی

بسان رود که در نشیب دره سر به سنگ می زند
رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش...

هوشنگ ابتهاج

صبح در کوچه ی ما منتظر خنده ی توست
وقت آن است که خورشید مجدد باشی...