بلاگ كاربران
زرگترین مشکل و غمی که درست در همین لحظه در زندگیت داری
همان بزرگترین دردت
به سان دروازه‌ای است به سوی نور در تاریکی
دروازه‌ای که بسته است
و تو با دماغت به دستگیره‌اش اصابت کرده‌ای،
خیلی درد دارد!
در این هنگام اما تو دقیقا دو راه داری:
یا می‌توانی:
با توجه بر این آگاهی که دنیا و هرچه در آن است همواره نیمه‌ای پنهان دارد و هیچ چیز مطلقا خوب یا بد نیست؛
با لبخندی دردت را تسکین داده،
و زخم منشا دردت را شناسایی کرده و در آغوشش کشانی و با مرهم پذیرش و رها کردن شفایش دهی،
و اینگونه با شجاعت این دروازه‌ی رو به نور را بگشایی..
و یا اینکه:
با فریاد و دشنام و بد و بیراه به غلط بودن زمین و زمان
منشا اصلی دردت را انکار و نفی و طرد کرده،
راهت را در همان تاریکی به سوی نامعلوم دیگری بکشانی،
و تا اصابت بعدی
متوقع و طلبکار از همه و خودت و خدا
و یا امیدوار منتظر معجزه‌ای از آسمان و در و دیوار و ضریح‌های طلایی و نقره‌ای بمانی
و باز به همان مشکل بر دروازه‌ای دیگر برخورد کنی و درد پشت درد ..
انتخاب همواره با تو است!
این انتخاب همان عدل خداوندی‌ست
که:
#یکی‌هست‌و‌هیچ‌نیست‌جز‌او
سپاس از همه دوستان
زیبا بود
چه متن قشنگی
