این روزهــــایم به تظاهر می گذرد...

تظاهر به بی تفاوتی،

تظاهر به بی خیـــــالی،

به شادی،

به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست...

اما . . .

چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش"

سلام به همه پسر ها و دخترهای مهربون

به انتهاي بودنم رسيده ام...
اما...
اشك نمي ريزم...
پنهان شده ام پشت لبخندي كه درد مي كند...

+5

قحطی دوست می آید... نه هفت سال! هفصد سال...!
در سیلوی قلبم ذخیره و پنهانت میکنم...
بگو کنعانیان منتظر نباشند
تقسیم شدنی نیستی
حتی اگر یعقوب بیاید

برای اعتراف به کلیسا میروم
رو در روی علف های روییده بر دیوار می ایستم
و همه ی گناهانم را یکجا اعتراف می کنم

" بخشیده خواهم شد "

به یقین علف ها بی واسطه با خدا سخن می گویند...

(*_*) حسین پناهی (*_*)

+

ﭘﯿﺮﺯﻧﻪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺭﻭﺧﻮﻧﻪ

ﮔﻔﺖ ﻧﻨﻪ ﺟﻮﻥ ﻟﮑﻪ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﺭﯾﻦ؟

ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺑﺎ ﮐﻠﯽ افادﻩ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ

ﭘﯿﺮﺯﻥ ﻫﻢ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﯾﻦ

ﺍﮔﻪ ﺩﺍﺷﺘﯿﻦ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﻏﻮﻧﺖ ﻣﯿﺰﺩﯼ

ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭﻭﺧﻮﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﺗﻮ ﻫﻮﺍ ! )