مـــــیلادت مبارک خاتون خانه ی ولایت

مدینه، بهار در بهار است و لبریز شوق انتظار و غرق تمنای دیدار.
شب تکثیر رحمت، در خانه‌ای است که اهل آسمان، برای ورود به آن، اذن می‌گیرند.

زینت خانه ی مهتاب به دنیا آمد
زینب حضرت ارباب به دنیا آمد

اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست
از ازل تا به ابد پرچم زینب بالاست

مادری کرد برای سه امامش زینب
پس ولایت به پرستاری او پا برجاست

بهترین، خوبترین خواهرِ دنیا آمد
حضرت فاطمه ی دیگرِ دنیا آمد

گاهِ کثرت برکت، در خانه است؛ همان خانه بی‌زوالی که ریشه در کوثر دارد و بر ستون‌های کسا، تکیه داده است.

بر قامتش قیامــــــت مولا ادامه داشت
زینب که بود حضرت زهرا ادامه داشت

بیخود که نیست عاشق و مجنون زینبیم
این یا حســـــین را همه مدیــون زینبیم

مـــــیلادت مبارک خاتون خانه ی ولایت...پرستار زخمـــهای عــــــاشورایی

در دفتر ثنای تو ای یاسِ مریمــــی
این بس بُوَد که عالمه ی بی معلمی