دوست داشتن بعضی آدم ها
مثل اشتباه بستن دکمه‌های پیراهن است
تا به آخرش نرسی
نمی فهمی که از همان اول
اشتباه کرده ای...

ﺗﻨﻬﺎﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺧﺮﺟﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪﻥ ﺩﺭﺫﻫﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ
ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ
ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎﺭﯼ شـﻮﯾﻢ
ﮐﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺸﺎﻥ ﻧﻘﺶ ﺑﺒﻨﺪد
ﻧﻪ ﻧـﻔﺮﺕ ﺩﺭ ﺩﻟﺸـﺎﻥ...

+5

اغلب کسانی که شب ها تادیروقت بیدارند
کسانی هستندکه در روز گمگشته ای دارند که شب ها خیال ان رهایشان نمی کند!!
کسانی هستندکه درطول روز حجم سنگینی ازنبوده ها ونداشته هارا متحمل می شوند و مجبورند درمقابل دیگران لحظه به لحظه نقاب عوض کنند و شب که می شود
خودشان می شوند ...
گاه لابلای گریه ای ،
گاه غرق شدن در سکوتی،
گاه در جوار گوشی های موبایل امروزی...

خدایا
دلم میخواهد آرام صدایت کنم:
« یا حی و یا قیوم »
«الهی وربی من لی غیرک»

بگویم :
خدایا
تو خودِ آرامشی
ومن،خودِ خودِبیقرار
آرامم کن که جز تو پناهی نیست...

خانه پدربزرگ را دوست داشتم
ظهرکه میشد بوی غذا تمام اتاق را پرمیکرد
آفتاب روی سفره ی مادربزرگ پهن میشد وطعم غذا را دلچسب تر میکرد
کاش آنوقتها هیچ وقت تمام نمیشد...

همه فقط با تو همدردی میکنند
ای کاش
فقط یک نفر پیدا میشد
که صادقانه می گفت :
نگران نباش
با هم درستش میکنیم...

می خواهم
اقلا یک ‌نفر باشد
که با او
از همه چیز،
همان طور حرف بزنم
که با خودم حرف می زنم...

چیزایی که بهت آسیب زدن رو فراموش کن
ولی هیچوقت درسی رو که بهت یاد دادنُ از خاطر نبر...

دلتنگم ؛
مثل ماه...
که بدون نیمه اش
هرشب لاغرتر می شود...