باور کن ای دیر آشنا تنهایم ، بی تو نمیدانم چه خواهد شد فردایم

در این سکوت فصل جدائی ها ، به یاد تو در این ویرانه راه می پیمایم .

من تنها هستم اهل کجا بیخیال مهم اینه که هستم

من زندگی را دوست دارم ولی از زندگی دوباره میترسم

دین را دوست دارم ولی از کشیش ها میترسم

قانون را دوست دارم ولی از پاسبانها میترسم

عشق را دوست دارم ولی از زنها میترسم

کودکان را دوست دارم ولی از آینه میترسم

سلام را دوست دارم ولی از زبانم میترسم

من میترسم پس هستم

این چنین میگذرد روز و روزگار من....

خیلی دلتنگم هیچکی نمیتونه مثه من بشه!!
خودتونو جای من نزارید حتی جا برا خودمم نیس

این شعرها دیگر برای هیچ کس نیست
نه! در دلم انگار جای هیچ کس نیست

آنقدر تنهایم که حتی دردهایم
دیگر شبیهِ دردهای هیچ کس نیست

حتی نفس‌های مرا از من گرفتند
من مرده‌ام در من هوای هیچ کس نیست

دنیای مرموزی‌ست ما باید بدانیم
که هیچ‌کس اینجا برای هیچ‌کس نیست

باید خدا هم با خودش روراست باشد
وقتی که می‌داند خدای هیچ‌کس نیست

من می‌روم هر چند می‌دانم که دیگر
پشت سرم حتی دعای هیچ‌کس نیست