لیلی و مجنون

روزی مجنون در بیابانی دنبال لیلی می دوید

مجنون از خستگی بیهوش بر زمین می افتد 

لیلی متوجه میشود

از دویدن باز می ایستد

بر میگردد

بالای سر مجنون میرود و او را به هوش می  اورد

مجنون میپرسد کیستی؟

لیلی میگوید:منم لیلی

همان که سال هاست به دنبالش میدوی

همان که سال هاست خواب از تو ربوده

همان که...

مجنون میگوید:نه  تو لیلی نیستی

لیلی با زحمت بسیار به او میفهماند که کیست

بعد میگوید:حالا من دیگر باز گشته ام

هجران و جدایی به پایان امده

وقت وصال است

مجنون با صدایی ضعیف و نزار جوابی داد که از وقتی شنیدم مثل یک فریاد بلند در ذهنم حک شده

مجنون گفت:تو لیلی هستی؟

برو

برو که من با عشق تو خوشم

برو

"مجنون بیشتر از لیلی عاشق عشق لیلی بود"