آخـر جنـوטּ مےدانے ڪجـآسـت ؟!

بـﮧ خاطـر تـو ، از تـو عبـور ڪردטּ !

همیشـﮧ ڪـﮧ نبـآیـد مجنـوטּ وار سـر بـﮧ بیـابـاטּ گـذاشـت!

مجنـوטּ هـآ گاهـﮯ مثـل مـטּ انـد!

منے ڪـﮧ تـــــــــو را بـﮧ لیسـت آرزوهاﮮ نـداشتـﮧ ام

اضـآفـﮧ ڪردم . . .

گـذشتـم ، بـﮧ همـآטּ محـڪمـﮯ ڪـﮧ پاے

داشـتنـت مانـده بـودم . . .

آرزویم این است:

نرود اشک در چشم تو هرگز

مگر از شوق زیاد

نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز

و به اندازه هر روز تو عاشق باشی

عاشق آنکه تو را می خواهد

و به لبخند تو از خویش رها می گردد

و تو را دوست بدارد به هر اندازه دلت می خواهد