دير باريدى باران
دير
من مدت هاست در نبودن كسى خشكيده ام

لب خشکم ببین چشم ترم را
بیا از باده پر کن ساغرم را
دلم در تنگنای این قفس مرد
رسید آن دم که بگشایی پرم را

فریدون مشیری

http://www.hamkhone.ir/member/25700/blog/view/164670/

باران همیشه حادثه ای شاعرانه نیست
از انهایی که سقفشان شده است آسمان، بپرس!

هرز گاهی دریا هوس می کند به ساحل سری بزند

برایش مهم نیست که ساحل دستش را میگیرد یانه

مهم اثابت وفاداری دریاست

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،مهــــــــــربـــــــــون بــــــــــاش ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

5+

انـــدوه تــــــازه ای نــیـــســت
دلـــتــنــگــی مـــن و . . .
بــی تــفــاوتـــی آدمــهــــا . . . !

باران همیشه می بارد،
اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند ،
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن . . .

+5

زنده یاد مهدی اخوان ثالث :

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت ،

سرها در گریبان است .

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را .

نگه جز پیش پا را دید ، نتواند ،

که ره تاریک و لغزان است .

وگر دست ِ محبت سوی کس یازی ،

به اکراه آورد دست از بغل بیرون ؛

که سرما سخت سوزان است .

به پایان رسیدیم اما

نکردیم آغاز

فرو ریخت پرها

نکردیم پرواز

ببخشای

ای روشن عشق بر ما

ببخشای

ببخشای اگر صبح را

ما به مهمانی کوچه

دعوت نکردیم

ببخشای

اگر روی پیراهن ما

نشان عبور سحر نیست

ببخشای ما را

اگر از حضور فلق

روی فرق صنوبر

خبر نیست

نسیمی

گیاه سحرگاه را

در کمندی فکنده ست و

تا دشت بیداری اش می کشاند

و ما کمتر از آن نسیمیم

در آن سوی دیوار بیمیم

ببخشای ای روشن عشق

بر ما ببخشای

به پایان رسیدیم

اما

نکردیم آغاز

فرو ریخت پر ها

نکردیم پرواز

محمد رضا شفیعی کدکنی