عشق

ای عشق ، ای عشق همه لرزش دست و دلم از آن بود که عشق پناهی گــردد پروازی نه گریز گاهی گردد ای عشق ، ای عشق چهره آبی‌ات پیدا نیســت و خنکای مرحمی بر شعله زخمی نه شور شعله بر سرمای درون ای عشق ، ای عشق چهره سرخت پیدا نیســــت غبار تیره تسکینی بر حضور ِ وهن و دنج ِ رهائی بر گریز حضور سیاهی بر آرامش آبی و سبزه برگچه بر ارغوان ای عـشــــــق ، ای عشق رنگ آشنایت پیدا نیست