وفات همسر پیامبر بر همگان تسلیت باد

مادر مظلومه ی زهرا مرو.
گر نمانی میشوم تنها مرو.
جان زهرا بهر من یک شب بمان.
صوت خوش آوای قرآن را بخوان.
مادرم بیمار و بستر بی تبیب.
دخترش دلواپس و شویش غریب.
شهر مکّه بوی ماتم میدهد.
میروی سر تا به پا غم میشود.
مادرم دلگرمی بابا مرو.
مونس تنهایی زهرا مرو.
مادرم بابا غریب است و غریب.
با فراغت هستی او را مگیر.
از غم تو رفته از او جان و تن.
از برایت جامه اش باشد کفن.
هستی خود را فدایش کرده ای.
از چه با غمها رهایش کرده ای؟
مادرم ای هستی زهرا مرو.
گر نمانی میشوم تنها مرو.
مکّیان غربت ندانند مادرم.
جان من راضی به این غربت مشو.
غربت من غربت پیغمبر است.
بعد تو زهرای تو بی مادر است.
آرزو دارم بمانی در برم.
ای تمام تار و پودم مادرم.
آرزو دارم کنار دخترت
دست در دست محّمد همسرت
آن شبی که فاطمه گردد عروس
باشی همچون سایصار دخترت.
آرزو دارم به هنگام وصال
مادرم باشد که اندر شور و حال
یاس کوثر را بگیرد در برش.
دست حیدر را به دست دخترش
واگزارد هستی خود را به او
باده نوشی چون ملائک از سبو
آرزو دارم که روز آخرم
آن دقایقها که بر پشت درم
جای فزّه مادرم باشد که من
لحظه ی آخر بگویم مادرم.