شعر

                             لیوان زلبت بوسه گرفت منم زلیوان                                        &nb sp;   دیدی که چه حیله زلبت بوسه گرفتم                                          ;                                      انقدر مکیدم لب همچون شکرت را                                           ;                                                               که از شهد لبات مرض قند گرفتم                                           &nb sp;                

گرنیمه شبی مست در اغوشم بیفتی                                          ;                                          &n bsp;                انقدر بوسه زنم تا از نفس بیفتی