وقتي كه دلتون ميگيره بي صدا فريا كن

لبریز تبی تندم و آرام ندارم

                         کی می رسی ای سبز غزل خیز کنارم

این نغمه ی بارانی غم دست خودم نیست

                                         سرشار صدای تو شده شور سه تارم

بی سبز نفسهای تو ای شوق بهاری

                                   یخ می زند آواز من و هر چه که دارم

هر چند که غم پنجره ها غربت وسرماست

                                         من منتظر آمدنت گرم بهارم

باید که تو را روی دعایم بنشانم

                            باید که تو را بر سر سجاده ببارم

نا خوانده بخوان متن غزلهای دلم را

                                   وقتی که غزل میشوم و واژه ندارم