بلاگ كاربران


یاد دارم در غروبی  سرد سرد    

می گذشت از کوچه ما دوره گرد

داد می زد :  کهنه قالی میخرم       

کوزه   و  ظرف  سفالی  میخرم

 گر نداری ، هرچه داری می خرم

اشک  در چشمان بابا  حلقه بست      

عاقبت    آهی   و   بغضش   هم  شکست

اول ماه است و نان در خانه نیست    

ای خدا !  شکرت  ولی این زندگی است !!؟

بوی  نان  تازه  هوشش  برده بود  

اتفاقا    مادرم   هم   روزه   بود

خواهرم بی روسری بیرون دوید     

گفت : آقا ! سفره خالی میخرید؟

 

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


marya1370
ارسال پاسخ
siamak
ارسال پاسخ

خیلی قشنگ و دردناکه..مرسی

mg111
ارسال پاسخ

قشنگ بود ممنون

leder
ارسال پاسخ

لايك

wilson
ارسال پاسخ