فرصت كم است!
مگر عمر آدمى چند هزار سال است؟!
چه زود هم مى‌گذرد
مثل صفحات كتابى كه باد آن را ورق مى‌زند،
آن‌هم كتاب كوچكى كه پنجاه، شصت صفحه بیشتر ندارد …

كنارِ قفس؛
پرنده صدايش نزنيد..
داغِ دلش تازه می‌شود...

*****

ما ""مـــرد"" هستیم!

دستــــانمان از تو زِبرتر و پهن تر است!!!

صورتمان ته ریشى دارد!!!

قلبمان به وسعـــتِ دریــــا!

جـــاىِ گریـــــه کردن به بالکن میرویم و سیـــــگار دود میــــکنیم!!!

… … … … ما با همــــان دستان پهن و زبر تو را نوازش میکنیم!!!

با همان صورت ناصاف و ناملایم تو را میبوسیم و تو آرامــــ میشوى!!!

آنقــــدر مارا نامــــرد ""نخوان""!!!

آنقدر پول و ماشین و ثـــــروت مان را""نسنج""!!!

shabgarde.tanha

روزتون عالی

5+

اولین صفحه از
دفترمرداد را ورق
میزنیم
امیدبه ثبت
بهترین اتفاق ها
خدایاماه جدید
برای دوستانم
بازیباترین قلمت نقاشی کن
تامزه خوشبختی را
بچشند
************
آنچه ما را از هم
دور می سازد
گرد و غبار ذهن است
وقتی گرد و
غبار فرو نشست
آنچه می ماند...
دوستی است
مهربانی است
عشق است
دلتون فقط جای شادی باشد


+
خوش برگشتی

چه خوب است که هیچ چیز هرگز

بی نقص نیست

همیشه می توان امید داشت

قفل بسته ی در

زنگ زده باشد

طناب دور گردنت

پوسیده باشد

و سیاهچاله ی اسارتت

شکافی داشته باشد برای ورود نور

یک دنیای ناقص را

همیشه بیشتر از یک بهشت متعالی

می توان دوست داشت!

ز اَس‍ب ک بیوفتی اَسیر سَرزنش خواهی شد
این قانون آدم هاست؛
به دور آتشی میرقصَند که تو در آن میسوزی
روزگار بدیست
درست وقتی در آتش میسوزی
همه به بهانه آب آوردن میروند.

زمان تصميم ميگيرد چه کسي را در زندگيت ملاقات خواهي کرد، قلبت تصميم ميگيرد چه کسي را در زندگيت ميخواهي، و رفتارت تصميم ميگيرد چه کسي در زندگيت ميماند.

خدا گفت ببرینش جهنم ؛ برگشت و نگاهی به خدا کرد.خدا گفت: نبرینش او را به بهشت ببرین!
فرشتگان سوال کردن چرا؟؟
جواب آمد: چون او هنوز به من امیدوار است.

امروزتان پرازشادی
وپرازدوست داشتن
امروزجشني از
مهربانی برپاست!
عطرخوش زندگي ميدهد
امروزشادي كن
لبخندبزن وشكرگزار
نفس کشیدن دوباره باش
*******
خدایا کمک کن
سبب درمان باشیم
نه باعث درد
حضورمان همراه آرامش
باشدنه موجب ناآرامی
حامل شادی وامید باشیم
نه ناقل غم ونامیدی
عشق راپرورش دهیم
و نه نفرت


+

چنین می اندیشم
عشق به انسان
هر قدرتی را از
پای در خواهد آورد
خوشا روزگارانی که
چشمها بر لبها
حق الویت داشتند!