خوشحال میشم بیایدو به بلاگ آخرم نظر بدید
تولدت یکی از بچه های همخونه <:-P

مورد داشتیم
میخواسته پرسپولیس رو جهانی کنه الآن تو صفِ
دستشویی اوین وایساده!

<:-P

نهـ ﻣﺮﮒ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﺮﺳﻨﺎکـ ﺍﺳﺖ!!!
ﻭ نهـ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺷﯿﺮﯾﻦ...
کهـ ﺍﻧﺴﺎﻥ بهـ..
خاطرش ﺷﺮﺍﻓﺘﺶ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ...!

+5

یه بار نشد بریم تو صف عابر بانک

کند ذهن ترین آدم خاورمیانه جلوی ما نباشه

آنقدر آرزوهایم را به قبر بردم که دیگر جایی برای جسدم نیست!

گوربان

سلام بانو
اگر حال تو آن دورها خوب است. حال من اما شبیه هیچکدام از این اهالی ساده ی زندگی نیست . اینجا زمان کودک ناقصی است که برای راه رفتن نیاز به تکیه گاه دارد ، چه برسد که تند بگذرد و مرهم درد شود . خبر تازه آنکه از شمردن روزهای نبودنت دست کشیده ام . می ترسم از تکراری که عادت شود . من از این رسم نبودنت ، از این عادت بی تو دلگیرم بانو.
گاهی دلم می خواست در عادت روزمرگی زندگی گم می شدم و به دنبال سوال های بی جواب نمی رفتم . دلم نمی خواهد بدانم فلسفه زندگی چیست ، چرا اول روز است و بعد شب . منطق زندگی من ساده است . من دلم تو را می خواهد بانو . کدام حقیقت دارد ، تو از اینجا رفته ای یا من آنجا کنار تو نیستم ؟ چرا جوابم نمی دهی ؟
گاهی دلم می خواست خانه ای می کشیدم که در نداشت تا تو هیچوقت نمی رفتی . حالا ببین که اسیرتر از تو در خانه خیالی بی در خویش، به انتظار نشسته ام . کدام حقیقت دارد . خانه ای که بی در است یا قلبی که تمام درهایش به روی تو باز است ؟ چرا جوابم نمی دهی ؟
روزهای رفتنت زیاد شده است و من از این رسم شمردن دست کشیده ام . دیگر امید هم پا به پای نیامدنت پیر می شود . کاش می دانستی همیشه خوب ها ، آن دورها نیستند . خانه همان خانه است و عشق همان عشق اما اینجا بی تو دیگر حوصله ی خانه بودن ندارد . کدام حقیقت دارد عشقی که رفته است یا احساسی که در قلب من است . چرا جوابم نمیدهی ؟
کاش می دانستم که عادت است ، آنهایی که نزدیک ترند ، اول فراموش شوند . من از این رسم فراموشی ، از این سکوت دلگیرم بانو . پایان.

اصن شتر مرغ از اسمش معلومه داره مسخره بازی درمیاره