از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی درد ندانی که چه درد است

+5

دعا می کنم که هیچگاه چشمهای زیبای تو را
در انحصار قطره های اشک نبینم
و تو برایم دعا کن ابر چشم هایم همیشه برای تو ببارد
دعا می کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم
و تو برایم دعا کن که هر گز بی تو نخندم
دعا می کنم دستانت که وسعت آسمان و پاکی دریا و بوی بهار را دارد
همیشه از حرارت عشق گرم باشد
و تو برایم دعا کن دستهایم را هیچگاه در دستی بجز دست تو گره ندهم
من برایت دعا می کنم که گل های وجود نازنینت هیچگاه پژمرده نشوند
برای شاپرک های باغچه ی خانه ات دعا می کنم
که بال هایشان هرگز محتاج مرهم نباشند
من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم که هیچگاه غروب نکند
و بدان در آسمان زندگیم تو تنها خورشیدی
پس برایم دعا کن ، دعا کن که خورشید آسمان زندگیم هیچگاه غروب نکند

من امشب بس دلم تنگ است و هر سازی که می بینم بد آهنگ است.خوشحال میشم به کلبه تنهائی من خسته دلشکسته پا بگذاری

باور نبودنت چه سخت ميشود برايم وقتي...

دستان گره خورده خود را به رخ دستان خاليم ميکشند...

باور نبودنت چه سخت ميشود وقتي

من عمري به هواي بودنت نفس ميکشم...

و تو باور کن که من

هنوزم با حضور خاطراتت زنده ام...

KH@ST@NY

M-SH

●●●●●●▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬●●●●●ا

.•*.
˙·٠●❤ Kaveh - Suchasmoon ❤●٠·˙

قدیما بهشون می‌گفتن سیا‌سوخته لاغر مردنی . . . .

اما حالا علم پیش‌رفت کرده ...بهشون می‌گن...داف برنزه!!!))))))

.•*.
˙·٠●❤ Har Zaman Kalbimdesin Narde Olursan Ol Angak Buno Bilmalisin Birtak Seni Seviyorum Ashkim ❤●٠·˙

●●●●●●▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬●●●●●ا

●●●●●●▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬●●●●●ا

.•*.
˙·٠●❤ Kaveh - Suchasmoon ❤●٠·˙

تو فرهنگ ایران عمه مسئول بازیافته تو فامیل : هرچی که به درد نخوره تو چشات زل میزنن میگن به درد عمت میخوره...))))))

.•*.
˙·٠●❤ Har Zaman Kalbimdesin Narde Olursan Ol Angak Buno Bilmalisin Birtak Seni Seviyorum Ashkim ❤●٠·˙

●●●●●●▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬●●●●●ا

یه عده آدم هستن که میفهمن که نفهمن اما نمی فهمن که میفهمیم نفهمن

کاش می توانستم راحت حرف بزنم . . .
چیزی بگویم از دلتنگی . . .
میان آدم های دلتنگی که در این اتاق مجازی جمع شدند . . .
فقط می گویم منم مثل تو دلتنگم

روزها رفت و نیاورد کس از تو خبری

نه پرستو نه کبوتر و نه پیغام بری



به امیدی که رساند به من از توخبری

چشم و دل دوخته ام بر لب هر رهگذری

چه بگویم که پس از تو چه فراوان خوردم

غم دلها، که نخوردی و از آن، بی خبری



سر به زیرم نه از آنروی که افتاده شدم

بل از آنروی که از ّرد تو جویم اثری



مانده ام چشم براه تو در آغوش خزان

تا مگر باد رساند به من از تو خبری



در هراسم پس ازین فاصله، وصلی نبرم

نبرم عاقبت از صبر و سکوتم ثمری



با دلم عهد نبستم که ز یادت ببرم

تو چنان باش که این نکته ز یادت نبری