دیروز رفتم پارک دیدم یه دختره رو نیمکت نشسته. داره خیلی غم انگیز به زمین نگاه میکنه. رفتم یه گل کندم بردم بش دادم. پرسید مال منه؟؟ گفتم بله مادمازل مال شماست. یه لبخند ملیح زد. بعدش رفتم به باغبون گفتم اون دخترو میبینی اونجا نشسته؟ گفت آره گفتم اون همونه که هر روز میاد پارک گلارو میکنه. باغبونه هم با بیل افتاد دنبالش. پس چی!!! فک کردی من اهل این جلف بازیام؟؟ فقط میخواستم ببینم یه دختر غمگین با چه سرعتی میتونه بدوئه

شاید مرد خوب مث دایناسور باسه که نسلش منقرض شده.. اما زن خوب عین سیمرغ می مونه که از اولش هم افسانه بوده...

+5

یکی تو محل ما از نذورات امامزاده محل دزدی کرده بود
رفته بود یک تاکسی خریده بود، کار می کرد
بعد ماهی صدتومن می داد به همون امامزاده می گفت قسطمه!

+5

●
این نقطه ضعف منه
خودم گفتم ولی سواستفاده نکنیدااا...

+5

خواستی دیگه نباشی آفرین …چه با اراده!
لعنت به دبستانی که تو از درسهاش،فقط تصمیم کبری رو آموختی…
.

هرچیزی زمانی دارد... "نفس هم كه باشی" دیر برسی او رفته است...

تنهایی‌ام را با تو قسمت می‌كنم سهم كمی نیست

گسترده‌تر از عالم تنهایی من عالمی نیست

غم آنقَدَر دارم كه می‌خواهم تمام فصل‌ها را

بر سفره‌ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست

حوّای من ! بر من مگیر این خودستایی را كه بی‌شك

تنهاتر از من در زمین و آسمانت آدمی نیست

آیینه‌ام را بر دهان تك تك یاران گرفتم

تا روشنم شد در میان مردگانم همدمی نیست

همواره چون من نه ! فقط یك لحظه خوب من بیندیش

لبریزی از گفتن ولی در هیچ سویت محرمی نیست

من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم

شاید برای من كه همزاد كویرم شبنمی نیست

شاید به زخم من كه می‌پوشم ز چشم شهر آن را

در دستهای بی‌نهایت مهربانش مرهمی نیست

شاید و یا شاید هزاران شاید دیگر اگرچه

اینك به گوش انتظارم جز صدای مبهمی نیست

"محمدعلی بهمنی"