انگار داروخانه هم میداند چقدر زخم خورده ام ...

همیشه باقیمانده پول داروهایم را

چسب زخم میدهد...

معرفت” یه موقعى لباس رفاقت بود

الان “منفعت” جاش رو گرفته

تو که نمیدانی خنده هایم چقــــــدر درد میکند

فقط میبینی که میخنــــدم

پــــــــس

قضاوت به خــــــوشبختیم نــــکـن !!!

زخــمهـایــم به طعنـه مـی گــوینــد :
دوستــانــت ، چـــقدر بـــانمـــک انـــد......!!!!

میان این همه گرگ خودم را به موش مردگی زده ام،نه اینکه از خورده شدن بترسم ،طاقت زخم تازه را ندارم

چقد دردناکه...
آچار فرانسه همه باشی
وخودت گره های کور زندگیت رو با زور دندونات باز کنی

هرگاه صدای جدیدی سلام می کند
تپش قلب می گیرم!
من دیگر کشش خداحافظی ندارم
مرا ببخش
که جواب سلامت را نمی دهم

اینجــا صـدای پـا زیــاد می شنــوم...!

امــا هیچکــدام تــو نیستــی ...!

دلــــــم ؛ خـوش کرده خــودش را بــه ایـن فکــر ؛

که شایــد ؛ پابرهنه بیایی ...

چشماتو واسه زندگی میخوام دلتو واسه عاشقی. صداتو واسه شادابی دستاتو واسه نوازش.
پاهاتو واسه همراهی عطرتو واسه مستی. و خودتو واسه خود خود خود خودم

اگر گاهی ندانسته به احساس تو خندیدم و یا از روی خودخواهی فقط خود را پسندیدم اگر از دست من در خلوت خود گریه كردی اگر بد كردم و هرگز به روی خود نیاوردی اگر زخمی كشیدی تو گاهی از زبان من اگر رنجیده خاطر گشتی از لحن بیان من... گناهم را ببخش .... حلالم کن و بعد دعایم کن