هیچ وقت
یکی را با همه ی ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ
ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺪﺍﺭﯼ

" بخیل برای ثروت خود نگهبان است و برای ارث انباردار " . بزرگمهر

آرزویت را برآورد می کند آن خدایی که آسمان را برای خنداندن گلی می گریاند

ما انسانها مثل مداد رنگی هستیم، شاید رنگ مورد علاقه یکدیگر نباشیم ،
اما روزی برای کامل کردن نقاشیمان دنبال هم خواهیم گشت…

درخت پرستو را دوست داشت، از زمانی که پرستو روی شاخه هایش مینشست، دوستش داشت. هر روز صبح به خود میگفت امروز همون روزیه که بهش میگم دوستش دارم، اما هر چی سعی میکرد چیزی جلویش را می گرفت، شاید خجالت. خودش هم نمیدانست اون چیه. فردا حتما بهش میگم. ولی باز هم فردایی دیگر....
یک روز از سرما به خود لرزید. بغض گلویش را گرفت، انگار یخ زده بود!!
نه از سرما، پرستو رفته بود............

سیاهی تف شد بر روی مغز روشن من

ƤƛƦӇƛM

سال نو می‌شود، زمین نفسی دوباره می‌کشد، برگ‌ها به رنگ در می‌آیند و گل‌ها لبخند می‌زند
پرنده‌های خسته بر می‌گردند و در این رویش سبز دوباره... من... تو... ما... کجا ایستاده‌ایم
سهم ما چیست؟ نقش ما چیست؟ پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟
زمین سلامت می‌کند و ابرها درودتان سال نو مبارک...

+5

نتظار کشیدن تا وقتی درسته که تورو از زندگیت عقب نندازه
قرار نیست اونقدر منتظر کسی باشی که یادت بره اون داره ز

تو فرمانده لحظه های زندگیت هستی
ثانیه هـا مأمورند خوشبختے رابه تو برسانن
"شـروع کن"

خوشبختی جایش
همینجاست ڪنار تو

نگذار زندگی از مقابل چشمانت بگذرند