روحِ باران،

دلم را آشوب می کند!

و من هنوز قانعم!

به سجده هایِ عاشقی،

به واژه هایِ سادگی،

به تار و پودِ زندگی،

و به هر چیزِ زیبایی،

که دلم را در برابرِ دلت،

قرص نگه می دارد!

**
+♥+
**

http://www.hamkhone.ir/member/13112/blog/view/68934/ کدوم باحالترن؟
http://www.hamkhone.ir/member/13112/blog/view/68017/ یکم بخندیم

چهار تا مهندس برق، مكانیك، شیمی و كامپیوتر با یه ماشین در حال مسافرت بودن كه یهو ماشین خراب میشه. خاموش میكنه و دیگه هر چی استارت میزنن روشن نمیشه.
میگن آخه یعنی چی شده؟
مهندس برقه میگه: احتمالاً مشكل از مدارها و اتصالاتو سیم كشی هاشه.
...
یكی از اینا یه ایرادی پیدا كرده....
مهندس مكانیكه میگه: نه بابا، مشكل از میل لنگ یا پیستوناشه كه بخاطر كار زیاد انحراف پیدا كرده.
مهندس شیمیه میگه: نه، ایراد از روغن موتوره. سر وقت عوض نشده، اون حالت روان كنندگیشو از دست داده.
در اینجا میبینن مهندس كامپیوتره ساكته و هیچ چی نمیگه. بهش میگن: تو چی میگی؟
مشكل از كجاست؟ چیكارش كنیم درست شه؟
مهندس كامپیوتره یه فكری می كنه و میگه: نمیدونم، ولی بنظرم پیاده شیم، سوار شیم شاید درست شده باشه!!!

نقاشي اش خوب نبود

اما راهش را خوب کشيد و رفت......!

*+*+*+*+*

تو زندگی یه جایی هست،بعد از کلی دویدن ، یهو وامیستی ، سرتو میندازی پایین و آروم میگی : دیگه زورم نمیرسه

❤ ▬▬+❺ ▬▬❤

زیر آوار این لحظه های غریب

سوسوی هیچ ستاره ای برای من نیست

دلم گرفته

یک دلتنگی همیشگی مدام همراه من است

کاش تو را ندیده بودم

این روزها حتی اگر خون هم گریه کنی

عمق همدردی دیگران با تو

یک کلمه است

"آخی ........."!!!!!!

خیلی حرف است

وفادار دست هایی باشی که

یکبار هم لمسشان نکرده ای ......

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز ،
سالهاست که در گوش من آرام، آرام
خش خِش گام ِ تو تکرار کنان،
می دهد آزارم

و من اندیشه کنان
غرق این پندارم
که چرا؟
خانه کوچک ما

سیب نداشت...

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز ،
سالهاست که در گوش من آرام، آرام
خش خِش گام ِ تو تکرار کنان،
می دهد آزارم

و من اندیشه کنان
غرق این پندارم
که چرا؟
خانه کوچک ما

سیب نداشت...