دیوار کاربران


alireza1487
alireza1487
۱۳۹۲/۰۵/۲۷

می گویند قلب هر کس به اندازه ی مشت بسته ی اوست

اما من قلبهایی را دیده ام که به اندازه دنیایی از محبت عمیقند.

دلهای بزرگی که هیچگاه در مشتهای بسته جای نمی گیرند ؛

مثل غنچه ای با هر تپش شکفته می شوند.

دلهای بزرگی که مانند کویر نامحدودند و تشنه اند تا اینکه ابر محبت ببارد.

در عوض دلهایی هم هستند که حتی از یک مشت بسته کوچک هم کوچکترند

دلهایی که شاید وسیع هم بتوانند باشند اما بیش از یک بند انگشت

هم عمق ندارند و تو هرگاه خواستی بدانی قلبت چقدر بزرگ است

به دستت نگاه کن وقتی که “مهربانی” را به دیگران تعارف می کنی …

*********************

بلاگ جدیدم : استانداردترین تست شخصیت شناسی در دنیا

http://www.hamkhone.ir/member/592/blog/view/46074/

خوشحال میشم بخونید و لذت ببرید

saeidmax
saeidmax
۱۳۹۲/۰۵/۲۷

طوري زندگي کنيد که وقتي سر سفره عقد، عاقد گفت : دوشيزه ي مکرمه ي پاک دامن ...!!!
دوستاتون بتونن جلو خندشونو بگيرن...

NeDa
NeDa
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

می خواستم بگم بابای من اصلا کاری به کولر نداره......
آخه اینجا اگه کولر خاموش کنیم همه بخار پز میشیم!!!!!!!
دم همه بچه‌های جنوب گرم... :[]

❤ ▬▬+❺ ▬▬❤

Shoele
Shoele
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

نـتــرس از هجـــــ ـــ ـوم حـضــــــ ــــ ــورم ..♥

چــــیزی جــــ ـــ ـز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ـــ ـ ..

mahtab123
mahtab123
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

یــــــعقـوب یـــآدم دآده اســـــت:

دلبــــــرت وقتــــی ڪنــآرت نیـــــست,

ڪــــــــوربــودטּ و نــــدیدن بــهتــراســت...!!!

Golshan
Golshan
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

کسی بودی که نجاتم دادی،فرسنگ ها ازت دورم وگرنه دستانت را به خاطر محبتی که در حقم کردی می بوسیدم...

00entezar
00entezar
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

{دِلـَــم کآر دَســـتــ ـآستــ!}

{خُوَدم بآفتـَـــمَش، تآرَش رآ ـآز سـُــکُوتــ!}

{ پُودَش رآ ـآز تَنـــــهآیی!}

{هَمینـ آســـتــ کِه خَریدآر نـَـــدآرَد!}

Fardin1995
Fardin1995
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

زنـدگي تـلاطـم لحظـه هـاي خـوب و بـد اسـت،

يـادمـان بـاشـد آب راكـد مـي گنـدد.

*+*+*+*+*

sayeh
sayeh
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

ا قلم می‌گویم:
- ای همزاد، ای همراه،
ای هم سرنوشت
هر دومان حیران بازی‌های دوران‌های زشت.
شعرهایم را نوشتی
دست‌خوش؛
اشک‌هایم را کجا خواهی نوشت؟
" مشیری "

sayeh
sayeh
۱۳۹۲/۰۵/۲۶

جربه ی من در زندگی، اندک است، ولی به من می آموزد که هیچ کس صاحب هیچ چیز نیست..
همه چیز نوعی توهم است و این توهم، در مسایل مادی و معنوی وجود دارد. اگر کسی چیزی را که در شرف رسیدن به آن باشد از دست بدهد، در نهایت می آموزد که هیچ چیز به او تعلق ندارد..
و اگر هیچ چیز به من تعلق ندارد، پس نباید اوقاتم را صرف محافظت از چیزهایی کنم که مال من نیست. بهتر است به گونه ای زندگی کنم که انگار همین امروز، نخستین یا آخرین روز زندگی من است..

"پائولو کوئلیو . یازده دقیقه"