بگو رهایم کنند

من زنم

یک زن از سرزمین پارسی

تنها بایک نگاه غریب

نمیدانم میتوانی حس کنی غربت نگاهم را

یا عمق فاجعه ی تنهاییم را

با تو ام

تو که بی تفاوت از من میگذری

گاه مرا به شکل اسباب بازیت مینگری

احساساتم را میبینی ولی باور نمیکنی

خیسی اشکهایم را لمس میکنی و زیر لب میگویی اشک تمساح است

من زنم

زنی که تمام وجودش را وقف خانواده اش کرده

زنی که سالهای جوانی و بهترین سالهای عمرش را به بطالت گذرانده

و در اخر اسم زن خانه دار را برای خودش بر گزیده

من رها م

ولی نه زیاد

کاش میتوانستم از همه چیز رها باشم

از این بندها

از این باید و نباید هایی که جامعه به جرم زن بودن برایم وضع کرده

خیلی دلم گرفته

خیلی

شهامت می خواهد...

سرد باشی و گرم لبخند بزنی

ﺗـﻔﺎﻭﺕ ﺑﻌـﻀﻴـﺎ ﺑﺎ ﻋﮑﺴﺎﺷـﻮﻥ مث ﺗﻔـﺎﻭﺕ

ﻋﮑﺲ ﺭﻭ ﭘﺎﮐﺖ بستنی ﻋﺮﻭﺳﮑﻴﻪ ﻣﻴﻬﻦ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﻨﻴـﻪ…..والا
+5+

زمونه بدی شده !
حتی با افزودنی های غیرمجاز هم اعتباری به ماندگاری بعضی دوستی ها نیسـت . .

پشت فرمون نشسته بودم سرم خورد به آینه ،بابام میگه ای باااابااااحواست کجاست اگه آینه میشکست چی....
.
.
.
.
.
.
.
احساس میکنم منو از تو دبه ماست پیدا کردن...

http://www.hamkhone.ir/member/2423/blog/view/47368/

http://www.hamkhone.ir/member/2423/blog/view/47367/

http://www.hamkhone.ir/member/2423/blog/view/47364/

http://www.hamkhone.ir/member/2423/blog/view/47365/

متظر نظرت هستم

تویی که الان دلت واسه یه بی معرفت تنگه . . .
تویی که میخوای بهش زنگ بزنی ولی غرورت نمیذاره...
تویی که بغضتو قورت میدی که یه وقت گریه نکنی ...
تویی که هر آهنگی گوش میدی یاد یه نفر میفتی.....
تویی که تا میای یه کاری کنی میگی : بیخیال...
تویی که واس خودت آواز میخونی....
تویی که این روزا توی دنیای مجازی غرق شدی...
تویی که حتی توی دنیای مجازی هم خودتو گم کردی.....
تویی که نمیدونی چه ریختی خودتو خالی کن...
به سلامتی تو...وقتی فهمیدی قرار نیست با هر زن یا دختری که دوست شدی،به رختخواب بری ؛
هر وقت یاد گرفتی بدون توقع دوستی کنی.....
هر وقت فهمیدی هر کسی که دوستت شد ،دوست دخترت نیست

و برای جواب سلامش باید به یک علیک محترمانه فکر کنی نه به پیدا کردن یک مكان خالی.....
اونوقت میتونی
روی همراهی و همدلی یک جنس مخالفت حساب کنی
يا علي

کسی کز غمزه یی صد عقل بندد

اگر برما نخندد، پس کی خندد؟

دلا می جوش همچون موج دریا

که گر دریا بیارامد، بگندد

** مولانا **

کسی کز غمزه یی صد عقل بندد

اگر برما نخندد، پس کی خندد؟

دلا می جوش همچون موج دریا

که گر دریا بیارامد، بگندد

** مولانا **

کسی کز غمزه یی صد عقل بندد

اگر برما نخندد، پس کی خندد؟

دلا می جوش همچون موج دریا

که گر دریا بیارامد، بگندد

** مولانا **