آرام تر سکـــــوت کن …

صداى بى تفاوتى هایت آزارم مى دهــــد

این روزها زیادى ساکــت شده ام

نمى دانم چــرا حرف هایم به جای گلـــو

از چشـــم هایم بیرون مى آیند …

+5

چشم به راه توام پاییز ، از بهار و تابستان گرم نشد آبی …
بیا پاییز جادوگر ! طلایی کن سبزینه برگ های درخت آرزوهارا …

5+

147

گاهی وقتا
یه نفر ، فقط یه نفر
باعث می شه که حس کنی
چیزی که تو رو روی زمین نگه داشته
جاذبه ی زمین نیست

دلم بچگی میکند… پشت کدامین مغازه پابکوبم تا برایم آرامش بخرند؟

+5

146

خسته ام از تمام کلمات تکرارى
فقط چند سطر سکوت
به دلخواه خود معنایش کن

نفــس می کشم تا به جای مردگان خاکم نکنند
چنین است حال من...

ساده که باشی زود حل میشویو میروند سر مسئله ی بعدی

بعضی حرفا رو نمی شه گفت باید خورد
ولی بعضی حرفا رو نه می شه گفت نه می شه خورد!
می مونه سردل میشه دلتنگی میشه بغض میشه سکوت!
میشه همون وقتایی که خودتم نمی دونی چه مرگته …

+5

دلـت را بتـکان ...
غصه هایت که ریخت، تو هم همه را فراموش کن
دلت را بتکان
اشتباهایت وقتی افتاد روی زمین
بگذار همانجا بماند
فقط از لا به لای اشتباه هایت، یک تجربه را بیرون بکش
قاب کن و بزن به دیوار دلت ...
دلت را محکم تر اگر بتکانی
تمام کینه هایت هم می ریزد
و تمام آن غم های بزرگ
و همه حسرت ها و آرزوهایت ...
باز هم محکم تر از قبل بتکان
تا این بار همه آن عشق های بچه گربه ای هم بیفتد!
حالا آرام تر، آرام تر بتکان
تا خاطره هایت نیفتد
تلخ یا شیرین، چه تفاوت می کند؟
خاطره، خاطره است
باید باشد، باید بماند ...
کافی ست؟
نه، هنوز دلت خاک دارد
یک تکان دیگر بس است
تکاندی؟
دلت را ببین
چقدر تمیز شد... دلت سبک شد؟
حالا این دل جای "او"ست
دعوتش کن
این دل مال "او"ست...
همه چیز ریخت از دلت، همه چیز افتاد و حالا
و حالا تو ماندی و یک دل
یک دل و یک قاب تجربه
یک قاب تجربه و مشتی خاطره
مشتی خاطره و یک "او"....