هوس

از هم آغوشی باران هوس، با تن خشک کویر دل ما

خار صد ساله غم، شاخه دیگر آورد

 با هوس هم، دل ما شاد نشد، غصه از دست دل، آزاد نشد

 با هوس هم، سر ما مست نکرد

خنده را با لب پژمرده ما، رفیق و همدست نکرد

 با هوس هم، دل ما شاد نشد، غصه از دست دل، آزاد نشد

با هوس هم، اشک ماتم، که رفیق دل ماست

از رفاقت نبرید و، از پریشانی ما، خسته و بیزار نشد

 با هوس هم، اشک ماتم، که رفیق دل ماست

از رفاقت نبرید و، از خطوط گنگ پیشانی ما، از پریشانی ما، خسته و بیزار نشد

 با هوس هم، تن خشکیده ما، تکید و، پروار نشد

بوته خشک امید، ابدا، غنچه نکرد و، هرگز از شکوفه، پربار نشد

با هوس هم، دل ما شاد نشد

 با هوس هم، دل ما شاد نشد، غصه از دست دل، آزاد نشد