آمدی آندم به دیدارم که دیگر دیر بود



گفتی از ماندن ولی رفتن مرا تقدیر بود



تو می آیی به بالینم ولی آندم که در خاکم



صدایم میکنی اما در آغوش کفن خوابم

من از تو می مردم
اما تو زندگانی من بودی
تو با من می رفتی
تو در من می خواندی
وقتی که من خیابانها را
بی هیچ مقصدی می پیمودم
تو با من می
رفتی
تو در من می خواندی
تو از میان نارونها گنجشکهای عاشق را
به صبح پنجره دعوت می کردی

به بعضیا هم باید گفت : ای کاش مثل لیست دوستات که هروز بهشون اضافه میشه به شعورت هم اضافه میشد !