«امید چون پرنده‌ای است که بال و پر دارد،
در روح ما لانه می‌گزیند،
بدون گفتن هیچ کلمه‌ای، آواز می‌خواند و هرگز متوقف نمی‌شود.»

ما می توانیم بخشش های بزرگ داشته باشیم،
اما در مورد چیزهای کوچک به ندرت از خودگذشتگی به خرج می دهیم

حرف نزدن دلهره ای بود و حرف زدن و درست فهمیده نشدن دلهره ای دیگر.

وقتی از ته دل بخندی
وقتی هر چیزی را به خودت نگیری
وقتی سپاسگزار آنچه که هست، باشی
وقتی برای شاد بودن نیاز
به بهانه نداشته باشی
آن زمان است که واقعا زندگی میکنی...

وقتی از ته دل بخندی
وقتی هر چیزی را به خودت نگیری
وقتی سپاسگزار آنچه که هست، باشی
وقتی برای شاد بودن نیاز
به بهانه نداشته باشی
آن زمان است که واقعا زندگی میکنی...

زندگی همیشه هرچه را بگیرد
با چیزی بهتر جایگزین می‌کند،

اما اکثر انسان‌ها
چنان به چیز از دست رفته خیره می‌مانند
که نعمت جدید را نمی‌بینند...

زندگی همیشه هرچه را بگیرد
با چیزی بهتر جایگزین می‌کند،

اما اکثر انسان‌ها
چنان به چیز از دست رفته خیره می‌مانند
که نعمت جدید را نمی‌بینند...

مسیر و راهت که درست باشد ؛

نه از بی مهریِ آدم ها دلت می گیرد

نه با طعنه ها و کنایه ها،

نا امید می شوی ….!

آدم ها، خصلتشان است ؛

از تماشایِ سقوط،

لذتِ بیشتری می برند؛ تا پرواز!

نا امید نباش …!

سقوط، سرنوشتِ پرنده هایِ

ضعیف و بی دست و پاست،

عقاب ها، فقط اوج می گیرند …!

سلام بانو جان
خیلی ممنونم از بزرگواری شماذ
هزار گل سرخ معطر با احترام تقدیم به شما