زندگی زیباست گر زیبا ببینی زندگی

جام روح افزاست گر چون ما ببینی زندگی

غرق طوفانی اگر ، در بحر خشم آلود دهر

عاقبت در ساحل دریا ببینی زندگی

در میان تیرگی هر نقطه ی روشن که بود

از سیاهی بگذری آنجا ببینی زندگی

دیده را بر زشتی و ناپاکی دنیا ببند

تا که همچون دلبری رعنا ببینی زندگی

دوره ی کوتاه عمرت را اگر شادی کنی

می شوی مجنون و چون لیلا ببینی زندگی

عشق را پیدا کنی گر با دل سوداییت

همچو وامق یکسره عذرا ببینی زندگی

سهل گردد روزگار سخت امروزت اگر

با امید روشن فردا ببینی زندگی

چون شدی دل بسته ی بالا و پست روزگار

بعد از آن باید که در رویا ببینی زندگی

در كودكي خواستم زندگي كنم راه را بستند



به ستايش روي آوردم گفتند خرافات است



به راستي سخن گفتم گفتند دروغ است



سكوت كردم گفتند عاشق است



عاشق شدم گفتند گناه است



و عاقبت خنديدم گفتند ديوانه است

یاد بگیر ، قدر هر چیزی را که داری بدانی،

قبل از آنکه روزگار به تو یادآوری کند که:

می بایست قدر چیزی را که داشتی، میدانستی

بی تو

همه نخل های همیشه بارور

همه حلقه های همیشه پر توان

همه سرزمین بی سایه ام

درد می کشد

بی تو

همه تاک های بیگانه

همه نامه های عاشقانه

درد می کشد

بی تو

همه چیز درد می کشد

همه ی «عشق»

همه ی «من» درد می کشد.

به‌ خیال تو راه می‌روم

به‌ حال تو قدم می‌زنم

به یاد تو سرمست می شوم

برای تو خواب می‌بینم

خوابی پر از چشم‌های قشنگ تو!

کنارِ تو حرف می‌زنم

برای تو چای می‌ریزم

تنت را بو می‌کنم و

دستت را می‌گیرم

می‌دانی؛

من سال‌هاست به دوست داشتن تو آرامم

بی تو

همه نخل های همیشه بارور

همه حلقه های همیشه پر توان

همه سرزمین بی سایه ام

درد می کشد

بی تو

همه تاک های بیگانه

همه نامه های عاشقانه

درد می کشد

بی تو

همه چیز درد می کشد

همه ی «عشق»

همه ی «من» درد می کشد.

یادش بخیر دوران ابتدایی هر وقت بابغل دستیامون قهر میکردیم یه خط وسط میز میکشیدیم میگفتیم

وسایلت از این خط اینور تر نیاد ...کیا یادشونه؟؟؟