دختر پسر عشق هرزگي ازدواج سفيد ... بخش چهارم

بخش چهارم

همانگونه که عرض شد در جوامع غربي دوستي دختر و پسر يک رابطه عادي و پذيرفته شده مي‌باشد و هر دختر يا پسري در طي دوران تجرد خود با يک يا چندنفر البته نه همزمان دوست است ، اما در جامعه ما اوضاع چگونه است ؟

در جامعه ما مذهيبون افراطي حاضر به قبول واقعيات روز جامعه نيستند و سعي در انکار واقعيات و مقابله با گذار فرهنگي جامعه دارند بخاطر همين نفي واقعيت و عدم آسيب شناسي اين گذار فرهنگي ،‌ ميبينم آن چيزي که از مدرنيته نصيب جامعه ايراني شده چيزي جز ابتذال و بي بند و باري و هرزگي نيست

جامعه اي که در آن دختر يا پسر همزمان با چند نفر از جنس مقابل دوست باشد گرفتار بي اخلاقي و به نوعي بي هويتي شده است ،  شيوع دوستي دختر و پسر را در بين جوانان ايراني ميتوان به مثابه ورود خودرو به جامعه اي دانست بدون آنکه آموزش رانندگي به مردم آن جامعه داده شده باشد و فرهنگ صحيح رانندگي در بين مردم نهادينه شده باشد خب نتيجه جز تصادفات و تلفات رانندگي چه مي‌شود ؟

در جامعه ما نيز وقتي هرگونه صحبتي راجع به روابط و دوستي دختر و پسر قبل از ازدواج تابو هست و اگر هم صحبتي شود تماماً سعي در نفي اينگونه رابطه ها دارد چگونه مي‌توان نتيجه اي جز بي بند و باري جنسي را متصور بود ؟

چرا در کشور ما که مردمي به اصطلاح پايبند به اخلاق و اکثراً شيعه مذهب دارد ،‌ سريالهاي ترکي و آمريکاي لاتين با موضوع خيانت و تعدد روابط مورد استقبال مردم قرار مي‌گيرد آيا اين زنگ خطر شيوع خيانتهاي زناشويي و تعدد روابط در جوانان نيست ؟ آيا اين نشان دهنده اوج وجود عقده هاي جنسي در بين جوانان ما نيست ؟ گويي زنداني از قفسي که هميشه در آن زنداني بوده آزاد شده و ديگر حال خود را نمي‌داند اين واقعيت جامعه امروز ماست جامعه اي که داشتن چند دوست دختر يا پسر به صورت هم زمان مايه مباهات و افتخار و غرور و فخر فروشي جوانان به يکديگر است را چه رنگ و نشاني از اخلاق در خود دارد؟ آيا نفي مداوم و ناديده گرفتن واقعيات تلخ امروز جامعه  از سوي سياست مداران راه حل اين مشکل است ؟ ازدواج سفيدي که در غرب وجود دارد بر مبناي شناخت کامل و صحيح دختر و پسر از همديگر بنا شده که بعد از مدتي در صورت تفاهم طرفين به ازدواج منتهي ميشه اما در کشور ما راهي است براي بي قيدي و شهوت راني صرف ،‌ به حال جامعه اي که دخترانش همزمان چند دوست پسر دارند و يک روز به خانه آن مي‌روند و روز ديگر به خانه اين بايد بسي تاسف خورد که ريشه اخلاقيات در آن جامعه خشک شده است متاسفانه در ايران ما  وکلا در جوامع مذهبي به علت تقابل سنت و مدرنيته ما شاهد رواج نوعي دو رويي و رياکاري در بين مردم هستيم گويي همه نقابي بر چهره دارند اينگونه است که به افراد صادق لقب ساده لوح و احمق و بي عرضه داده مي‌شود و به افراد رياکار و دو رو و فرصت طلب لقب زرنگ و هوشيار و فعال .

اين است که فرهنگ بکارت در ايران نه يک اصل اخلاقي رعايت شده توسط همه بلکه يک دروغ بزرگ رعايت نشده توسط دختران و پسران است ،‌ چند درصد دختران ما با پسران هم بستر شده اند ولي در شب عروسي به عنوان دختري باکره پا به حجله داماد مي‌گذارند ؟ و يا چند درصد پسران ما به خود اجازه برقراري رابطه جنسي با دختران را مي‌دهند ولي توقع دارند همسرانشان باکره باشند؟ بکارت في ذاته ارزشي ندارد که از دست دادنش مايه تاسف باشد چيزي که هزار بار مايه تاسف و شرم است رواج دروغ و دورويي در بين مردمان ماست

ادامه در بخش پنجم