معجزه . . .!

کمي خودتان را برداريدبتکانيد !

از تمامِ اين فکرهاي بي رنگ از اين حرفهاي تو خالي !

روزگار رقصنده ي دستِ خودمان است جانم !

بخواهي برايت ميرقصد

نخواهي تو را رقاصه ي تمامِ سازها و آوازهاي خودش ميکند !

دستِ رويا را بگير براي يک بار هم که شده

دور شو از شهرِ نا اميدي !

و باور کن تو با همين چهار حرف

ا م ي د

معجزه خواهي کرد !؟