همیشه آغازراه دشواراست

عقاب درآغازپرکشیدن پرمیریزد

ولی دراوج حتی ازبال زدن هم بی نیازاست

واسه آبادان خرمشهرمی پرم مثل کبوتر میرم اون بالای بالامیگذرم ازهمه ی شهر

می بوسم شهر خرمشهر اون دیاریاران میزنم سجده به خاکت زنده بادا ایران

یاد شهید والا محمد جهان آرا شهید اردیبهشتی یاد اسحاق دارا

یاد اشک دو دیده یاد خون چکیده یاد حسین فهمیده که به خدا رسیده

یاد حماسه هاشون میون رود کارون یاد مرد بلمرون یاد جزیره مجنون

واسه شهر خرمشهر میخونم از دل و جون میخونم زنده باشه یاد و خاطره هاش

سالروز آزاد سازی خرمشهر مبارک

ای کاش میتوانستند
از آفتاب یاد بگیرند
که بی دریغ باشند
در دردها و شادیهایشان
حتی
با نان خشکشان
و کاردهایشان را
جز از برایِ قسمت کردن
بیرون نیاورند

چقدر این دوست‌داشتن‌های بی‌دلیل
خوب است...
مثل همین باران بی‌سوال
که هی می‌بارد ....
که هی اتفاقا آرام و شمرده
شمرده
می‌بارد....

چون عشق را در دفترم نوشتم
دیگر نتوانستم آن را پاک کنم، نشد.
سه نکته را در قالب سه درس آموختم:
درس اول:
بیهوده عشق را روی کاغذ اسیر نکن و به صلابه نکش که اسیرت می کند و به صلابه ات می کشد...
درس دوم:
چون عشق را در گوشه ای نوشتی سعی بر پاک کردن آن مکن که نمی توانی.
پس اسیری‌ات مبارک...
درس سوم:
چون که اسیر شدی و به قفس افتادی نمیر، بمان و دنیا را از درون قفس تماشا کن.
دنیا از دید یک زندانی ابدی تماشاییست...

می‌دانم
حالا سالهاست که دیگر هیچ نامه‌ای به مقصد نمی‌رسد
حالا بعد از آن همه سال، آن همه دوری
آن همه صبوری
من دیدم از همان سرِ‌ صبحِ آسوده
هی بوی بال کبوتر و
نایِ تازه‌ی نعنای نورسیده می‌آید
پس بگو قرار بود که تو بیایی و ... من نمی‌دانستم!
دردت به جانِ بی‌قرارِ پُر گریه‌ام
پس این همه سال و ماهِ ساکتِ من کجا بودی؟

http://www.hamkhone.ir/member/37318/blog/view/118027/

لیگ جهنی والیبال

بزرگترین اشتباه ما این است :

گاهی‌ بعضی آدم‌ها رابسیار طولانی تر از چیزی که لیاقتش را دارند ،

در زندگی‌مان نگاه می‌داریم …

آهنگ تند زندگی
برای رقصیدن است نه دویدن!

خداوندا پرسشی دارم رها کن آسمان ها را، بیا این جا قضاوت کن .
ببینم در زمین یک مرد پیدا میکنی یا نه ؟
تو هم مثل همه ، امروز و فردا میکنی یا نه ؟
بندگانت را از ننگ آدم بودن و بیهوده فرسودن مبرا میکنی یا نه؟ …
برای آخرین پرسش قیامت را بگو، مردانه ، بر پا میکنی یا نه ؟