خاطـــراﭞ چقــבر عجیبنــב..
.

گاهــﮯ گریــﮧ میڪـنــم بــﮧ یــاב روزهــایــﮯ ڪــﮧ باهــم

میخنــבیـבیــم!

باور کن!

کار من نیست ،



دِلم

جایی میان نَفَس هایَت

گیر کرده است

یه جوری درباره ی دونه های انار میگن با نظم و ترتیب یك جا نشسته
.
.
انگار دونه های ذرت شلوارك پوشیدن تو كوچه گل كوچیك بازی میكنن!!!

دور باشـــی و تــپــــــنده …
بهتر است از این که …
نزدیـــک باشی و زننـــــــده …
این مفــــــهوم را که در رگ هـــایت جاری کنی …
دیگر تنـــــــــها نخواهی بود …

حق الناس همیشه پول نیست …
گاهی دل است ؛
دلی که باید میدادی و ندادی …

روایت داریم فردوسی داشته تو خیابون قدم میزده

دختره اومده بهش میگه:

فلدوسی،شاعلم،عجیجم،اینجا چیكال میتونی؟

فردوسی با افسوس چنین فرمود:

بسی رنج بردم در این سال سی

دخترا اومدن ریدن به فارسی !

چه چیزی را میخواهی ثابت کُنی ؟

اینکه بی هوا میباری

این یعنی طعنه به غرور ِ من ؟

نمیشود مثل تو بی هوا ببارم

آسمان ِ لعنتی نمیشود مثل تو بود ؛ بفهم

مردُم باران ِ تورا دوست دارند

اما من را نه !

مردُم کسی را میخواهند تا با او در لحظه خوش باشند ...

آنها چه میفهمند باران را ؟

درد را ؟

خاطره را ؟

رفیق از تو چه پنهان ...
ادم ها انقد دورم زدن که همین روزاست یه میدونو به نامم کنن

آهای روزگار

برایم مشخـــص کن اینبــار کــدام سازت را کوک کــرده ایی تا برایم بزنـــی

می خواهـــم رقصــم را با سازت هماهنگ کنم

دَرد دارد.
وقتی میرَود.....
و همه می گویند:
دوستَت نَداشت....
و تــــــــو نمیتوانــی
به هَمه ثابِت کنی هرشب
با عاشــــــــقانه هایش خوابـــت
می کرد...