آسمونی دوس دارم که بارونش فقط واسه شستن غم های تو بباره

الهی...

من نه آنم که زفیض نگهت چشم بپوشم٬

نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی٬

در اگرباز نگردد٬نروم باز به جایی٬

پشت دیوار نشینم٬ چو گدا برسر راهی٬

کس به غیرازتو نخواهم٬چه بخواهی چه نخواهی٬

باز کن در...

که جز این خانه مرا نیست پناهی........

زندگي اجبار است مرگ اخطار است

دوستي فقط يکبار است اما جدايي بسيار است

دعا ميکنم هيچگاه چشمهاي زيباي تو را در انحصار قطره هاي اشک نبينم، و تو برايم دعا کن ابر چشمهايم فقط براي تو ببارد

یک فلاسک چای و یک رودخانه که اعتماد به نفسش از دریا بیشتر است و تنها یک دوربین ، تنها برای اینکه گرفته باشمت یک سکانس در آغوشم …
اینست تمام دغدغه های مردی که از وصیت کردن بدش می آید !

همون اندازه که ستاره هست ...

اگه ماه بود ...

بازم این آسمون بی تو سیاه بود ...

+5+