عشـــــق
مساحت مشخصی ندارد

گاهی به اندازه یک دل است و گاهی
به بزرگی یک دنیا
یاد بگیریم...

با دل کوچکمان یک دنیـــــا
عشــــــــــق بورزیـــــم.

زندگی ادامه داره،چه تو انتخاب کنی حرکت کنی و شانست رو تو ناشناخته ها تست کنی،چه عقب بمونی ودر گذشته گیر کنی و فکر کنی چه کارایی رو نمیتونی انجام بدی

انسان ها به سه دلیل پشت سرتان حرف می زنند:
1- وقتی نمی توانند در حد شما باشند.
2- وقتی چیزی که شما دارید را ندارند.
3- وقتی می خواهند از سبک زندگی
شما تقلید کنند اما نمی توانند.

من آدم حساسی نیستم...
وقتی خانه والدینم را ترک کردم گریه نکردم.
وقتی گربه ام مرد گریه نکردم.
وقتی در ناسا کار پیدا کردم گریه نکردم.
حتی وقتی روی ماه پا گذاشتم گریه نکردم.

اما وقتی از روی ماه به زمین نگاه کردم بغضم گرفت. با تردید با پرچمی که در دست داشتم بازی کردم.
از آن فاصله رنگ و نژاد و ملیتی نبود!
ما بودیم و یک خانه گرد آبی...
با خودم گفتم انسانها براي چه میجنگند؟!
انگشت شصتم را به سمت زمین گرفتم و زمین با آن عظمتش پشت انگشتم پنهان شد و من با تمام وجود اشک ریختم...

نیل_آرمسترانگ

در پاییز دست های یکدیگر را محکم بگیرید...
مبادا که سردی هوا بین دست هایتان نفوذ کند...
سردی سردی میاورد...
چه هوایش چه رفتارش...

هر کسی هم که تنهایت بگذارد،
او هرگز رهایت نمی کند...
دستان خداوند همیشه بر شانه های توست!
وقتی خدایی این چنین بزرگ و توانا پشتیبان توست،
چگونه می توانی غمگین باشی؟

شبتون زیبا

از کودک فال فروش پرسیدم: چه میکنی؟

گفت از حماقت انسان ها تکه نانی در می آورم,

اینها از منی که در امروز خودم مانده ام فردایشان را می خواهند !

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند ، کسی را به کسی نیست

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست

این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش رو و باز پسی نیست

تا آئینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آئینه هم جز تو کسی نیست

من در پی خویشم ، به تو بر می خورم اما
آن سان شده ام گم که به من دسترسی نیست

آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم ، خار و خسی نیست

رفیق ماندگار باش نه یادگار برای من بودن تو مهم است نه کادو یادگاری نه عکس تو قاب.
برای من وجودت مقدس است نه پول تو جیبت
برای من معرفت مهم است نه ثروت.

از سرنوشت غمگين مباش !

چه بسا سگ هايي بر روي اجساد شير هاي جنگل سبز رقصيدند ؛ شادي كردند و خود را بزرگ پنداشتند ... ولي نمي دانستند شير ؛ شير مي ماند و سگ ؛ سگ!!!