تو را برای

وفای تو دوست می دارم!

وگرنه دلبر ِ پیمان شکن

فراوان است…

من را یادت می‌آید؟

یادت

من را می‌خواهد؟

دروغ بگو

چشمت در فاصله پیدا نیست!

در تمام سال های رفته بر ما ، روزگار

شادمانی می خرید از ما و ماتم می فروخت

من گلی پژمرده بودم در کنار غنچه ها

گل فروش ای کاش با آنها مرا هم می فروخت

ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ

“ﻣﺮﮒ” ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﺩ

“ﻓﺎﺻﻠﻪ” ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ . . .

مردها بر اثر کمبود عاطفه ازدواج می کنند ، بر اثر کمبود حوصله طلاق میدن

ولی نکته جالب اینه که بر اثر کمبود حافظه دوباره ازدواج می کنند

مردها سه تا آرزو دارن :

- اونقدر که مامانشون می گن خوش تیپ باشن !

- اونقدر که بچه شون می گن پولدار باشن !

و مهمتر از همه اینکه :

- اونقدر که زنشون شک داره زن داشته باشن !!

مرد به زن : عزیزم ممنونم ازت ! تو اعتقاد به دین رو به زندگیم آوردی!

چون من قبل از ازدواج معتقد بودم جهنم اصلا’ وجود نداره !!

بگو شده تا حالا لا به لایه آدما عاشقه یکی بشی که فرق میکنه
بگو شده تا حالا عاشقه یکی بشی یه روز اگه نبودی منتظرت بمونه
بگو شده تا حالا با همه ی بدیات یکی عاشقت بشه بمونه باهات

بگو شده شده تا حالا یکی تو بیکاریات تو اوج نداریات تو رو بازم بخواد
اون قلبمو ور داشت گرفت تو دستاش یادم نمیره چقدر دوستم داشت
تمومه کاراش مزه ی حرفاش با همه فرق داشت با همه فرق داشت
اون با همه فرق داشت عشقه من اینجوری بود
اون با همه فرق داشت یه عشقه واقعی بود
تکست آهنگ با همه فرق داشت رضایا
اگه الان نیست تقصیره منه میدونم فقط تقصیر منه
هرز پریدن دل شکستن همیشه تفریحه منه
اون با همه فرق داشت ولی من چرا اینو دیر فهمیدم
همیشه از اینکه صبرش تموم شه نگران بودم میترسیدم
حالا یعنی الان با کیه کجای این کره ی خاکیه
دلم از خودم از خدا از همه از زمینو زمان شاکیه
هی شبا که خواب ندارم روزام که تکراریه
کاش لااقل میدونستم اینو شنونده ی حرفام کیه
اون قلبمو ور داشت گرفت تو دستاش یادم نمیره چقدر دوستم داشت
تمومه کاراش مزه ی حرفاش با همه فرق داشت با همه فرق داشت
اون با همه فرق داشت عشقه من اینجوری بود
اون با همه فرق داشت یه عشقه واقعی بود
اون قلبمو ور داشت گرفت تو دستاش یادم نمیره چقدر دوستم داشت
تمومه کاراش مزه ی حرفاش با همه فرق داشت با همه فرق داشت
اون با همه فرق داشت عشقه من اینجوری بود
اون با همه فرق داشت یه عشقه واقعی بود

دل استــ دیگر خسته میشود …
بی حوصله میشــود …
از روزگار از آدمـــــــها از خــودشـــــ
از این قابــها , از اثباتــ , از تـــــوضیــح
از کلماتــــی که رابـــطه ها را به گند میکشـــد

ﮔـﺎﻫـی ﺍﻳـﻨـﮑـﻪ ﺻـﺒـﺢ ﻫـﺎ …
ﺩﻟـﺖ ﻧـﻤـﻲ ﺧـﻮﺍﺩ ﺑـﻴـﺪﺍﺭ ﺑـﺸـﻲ ..
ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻧـﺸـﻮﻧـﻪ ی ﺗـﻨـﺒـﻠـی ﻧـﻴـﺴـﺖ !
خسته ﺍی ﺍﺯ ﺯﻧـﺪﮔـی …!
ﻧـﻤـی ﺧـﻮﺍی ﻗـﺒـﻮﻝ ﮐـﻨـی ﮐـﻪ ﻳـﮏ ﺭﻭﺯِ ﺩﻳـﮕـﻪ
ﺷـﺮﻭﻉ ﺷـﺪﻩ …