ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﺮﮒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ

ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ
ﺩﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﺴﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ

ﻭ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﻭ ﺧﺶ ﺧﺶ ﻛﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ.

ﺑﯿﺎ ﺧﻮﺩ ﻛﺎﺝ ﺑﺎﺷﯿﻢ
ﻭ ﻓﺼﻞ ﺧﺰﺍﻥ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﺑﺰﻧﯿﻢ

فداي صداقت اون بيسوادي
كه وقتي ازش پرسيدند
عشق چند حرفه؟؟؟
گفت :
چهارحرفه!❤️
همه بهش خنديدند
امااون زير لب فقط زمزمه ميكرد
حسين❤️

سلام برحسين(ع)❤️

تلخی
روزگار
از اون
جایی
شروع
میشه که
خیلی
چیزا رو
میشه
خواست
اما نمیشه
داشت...

چشمانت را نمی فهمم ، هیچ وقت ارتباط برقرار نکردم با هنرهای مفهومی . با من سنتی به زبان ساده ی نوازش ، با دستانت حرف بزن .......

دل اگر نذر
حسیـــن است خریـدن دارد
اشك اگرمال
حسین است كه ریختن دارد
همه ي عالــــم
و آدم به فدایــت ارباب
غم ارباب
به دلها چه كشیــدن دارد

شخصی به قصد تحقیرکردن مورچه ای رابا انگشت فشارداد

مورچه خندید وگفت:ای انسان مغرور نباش

که تو درقبرت برای من وعده غذایی بیش نیستی.

خداوندا

می دانم گاهی لازم است به زمین بیفتیم تا دستمان را بگیری و بلندمان کنی

اگر دردمان آمده است

اگر زخمی و بیماریم

اگر دلتنگ و خسته ایم

نگاهمان به رحمت توست

سرکشی هایمان را به خاکساری گاه گاهمان ببخش که تو رحمان و رحیمی

آمین یا رب العالمین

برای هرکس که دست در دست

از کنارت گذر می کند

آرزوی "تا به همیشه" بودن داشته باش

لبخند بزن

و ببخش

ببخش تمام کسانی را که

روزی میان تنهاییت جای پا گذاشتن

خاطره برایت ردیف کردند

کنار طاقچه ی خیالت

ببخش و باور کن

خوب بودن

خوب ماندن

همان چیزیست که آن ها به خیال خامشان

از تو گرفته اند...

بیشتر مردم زندگی نمی‌کنند ، فقط باهم مسابقه دو گذاشته اند. می‌خواهند به هدفی در افق دوردست

برسند ولی در گرماگرم رفتن آنقدر نفس شان بند می‌آید و نفس نفس می‌زنند که چشم شان زیبایی‌ها و

آرامش سرزمینی را که از آن می‌گذرند نمی‌بینند و بعد یک وقت چشم شان به خودشان می‌افتد و می‌بینند

پیر و فرسوده هستند و دیگر فرقی برایشان نمی‌کند به هدف شان رسیده اند یا نرسیده اند

هيچکس را در زندگي مقصر نميدانم...

از خوبان "خاطره"

و از بدان "تجربه" ميگيرم...!

بدترين ها "عبرت" ميشوند...!

وبهترين ها "دوست"و همدم