هیچ‌کس نمی‌داند
تنها فرمول
خوشحالی این است:
"قدر"
داشته‌هایت را بدان
و از آنها "لذت ببر"
قانونهای ذهنی می‌گویند
خوشبختی یعنی
"رضایت"...

من هروقت از خوشحالی بال درووردم شکار شدم )

+۵

چشمامو بستم از کنارش رد شدم

چشماشو بست تا نبینه بد شدم


هر کاری می کنم ازم نمی گذره

حسی که بین ماست از عشق بیشتره


دل بیقرار نیست ادا درمی آوریم

چشم انتظار نیست ادا در می آوریم

اصلا دلی که مست ریا و هوس شود

گوشش به کار نیست ادا در می آوریم

برلب دعا و دل غرق شهوت است

این رسم انتظار نیست ادا در می آوریم

فاصله تان را با آدم ها رعایت کنید؛

آدم ها یکدفه می زنند روی ترمز؛

و آن وقت شما مقصری …!

۱۶/ چه فاجعه ای است که باطل به دستی عقل را شمشیر می گیرد و به دستی شرع را سپر.
۱۷/ تقلید نه تنها با تعقل سازگار نیست ، بلکه اساسا کار عقل این است که هرگاه نمی داند ، از آنکه می داند تقلید می کند و لازمه ی عقل این است که در این جا خود را نفی نماید و عقل آگاه را جانشین خود کند.
۱۸/ لازمه ی توحید خداوند ، توحید عالم است و لازمه ی توحید عالم توحید انسان است.
۱۹/ وقتی عشق فرمان می دهد ، محال سر تسلیم فرو می آورد.
۲۰/ عشق عبارت است از همه چیز را برای یک هدف دادن و به پاداشش هیچ چیز نخواستن ، این انتخاب بزرگی است ، چه انتخابی!.
۲۱/ وارد کردن علم و صنعت ، در اجتماع بی ایمان و بدون ایدوئولوژی مشخص ، همچون فرو کردن درخت های بزرگ و میوه دار است در زمین نامساعد در فصل نا مناسب.
۲۲/ فلسفه زندگی انسان امروز در این جمله خلاصه می شود : فدا کردن آسایش زندگی برای ساختن وسایل آسایش زندگی.
۲۳/ هیچ چیز به وسیله دشمن منحرف نمی شود ، دشمن زنده کننده دشمن است ، بلکه آنچه که یک فکر و یک مذهب را مسخ می کند ، دوست است یا دشمنی که در جامعه ، دوست، خودش را نشان می دهد.
۲۴/ هنر تجلی روح خلاق آدمی است، هنر با مذهب خویشاوندی دیرین دارد… هنر یک ذات عرفانی و جوهر احساس مذهبی دارد.
۲۵/ جهل، نفع و ترس عوامل انحراف بشری
۲۶/ از تنهایی به میان مردم می گریزم و از مردم به تنهایی پناه برم
۲۷/ آنان که « عشق » را در زندگی «خلق » جانشین « نان » می کنند، فریبکارانند، که نام فریبشان را «زهد» گذاشته اند.
۲۸/ مردی بوده ام از مردم و میزیسته ام در جمع و اما مردی نیز هستم در این دنیای بزرگ که در آنم و مردی در انتهای این تا ریخ شگفت که در من جاری است و نیز مردی در خویش و در یک کلمه مردی با بودن و در این صورت دردهای وجود، رنج های زیستن، حرف زدن انسانی تنها در این عالم ، بیگانه با این «بودن»!
۲۹/ هر کس مسیحی دارد، بودایی که باید از غیب برسد ، ظهور کند ، بر او ظاهر گردد و نیمه اش را در بر گیرد و تمام شود. زندگی جستجوی نیمه ها است در پی نیمه ها ، مگر نه وحدت غایت آفرینش است ؟ پروانه مسیح شمع است ، شمع تنها در جمع ، چشم انتظار او بود ، مگر نه هر کسی در انتظار است؟
۳۰/ چه قدر ایمان خوب است! چه بد می کنند که می کوشند تا انسان را از ایمان محروم کنند چه ستم کار مردمی هستند این به ظاهر دوستان بشر ! دروغ می گویند ، دروغ ، نمی فهمند و نمی خواهند ، نمی توانند بخواهند.
اگر ایمان نباشد زندگی تکیه گاهش چه باشد؟
اگر عشق نباشد زندگی را چه آتشی گرم کند ؟
اگر نیایش نباشد زندگی را به چه کار شایسته ای صرف توان کرد ؟
اگر انتظار مسیحی ، امام قائمی ، موعودی در دل نباشد ماندن برای چیست ؟
اگر میعادی نباشد رفتن چرا؟
اگر دیداری نباشد دیدن چه سود؟
و اگر بهشت نباشد صبر و تحمل زندگی دوزخ چرا؟ اگر ساحل آن رود مقدس نباشد بردباری در عطش از بهر چه؟
و من در شگفتم که آنها که می خواهند معبود را از هستی برگیرند چگونه از انسان انتظار دارند

خدایادراین روز عزیز
ترابه خدایی‌ات قسم
عزیزانم رادربهترین وزیباترین
وپر‌آرامش ترین مسیرزندگی‌شان‌
قرارده
مسیری که خوشبختی وآرامش خاطر را
در لحظه لحظه زندگی خویش بچشند( التماس دعا)

اى که دل ها همه
ازداغ غمت
غمگین است
وى که ازخون تو
صحراى بلارنگین است

شهادت
حضرت عباس تسلیت باد

یاابوالفضل ع

امشب شب توسّل ما بر دو دست توست
در عشق حرف اوّل دفتر دو دست توست

تا مشک خالی تو شود پر ز اشک ما
رزق تمام گریه کنان بر دو دست توست

دوباره مرغ دلم میل "کربلا" دارد
همان حریم، که یک بام و دو هوا دارد

یکی هوای " اباالفضل"، یکی هوای "حسین"
چه باصفاست هوایی که "کربلا" دارد