تكه سنگ هايی كه من ازدلتنگی ات به دل ميزنم؛خانه ای ميشد اگر خانه بنا ميكردم.

نبض مترسك را گرفتم ميتپيد؛شايد او هم از باور كلاغ ها جان گرفته بود.

بهترينم؛ زخم هايت راپنهان كن اينجا مردم زيادی بانمك شده اند.

فراموش كردن عزيزان بی احترامی به قانون خاطره هاست؛ارادت مرا هر روز درسر رسيد دلت تيك بزن.

میزنم به خیابان...

وپایم را به پیشانی اش میکوبم،من لج این خیابان راکه ازهیچ طرف به تو نمیرسد... درمی آورم!

دوستت دارم ازاعماق زمين تا آخرین ستاره های آسمون

عاشقانه هايت را روی ديوارمجازی ننويس؛عاشقانه هايت را واقعی برايم بگو...

به سلامتی دختری که بهتر ازعشقش اومد سراغش ولی باجسارت ازته دل بهش نه گفته.

گناه كيست؟خاطره؟فاصله؟يادل من كه برای تو تنگ شده و اجازه گفتنش را ندارم؟

شاهرگم قيد توست... بزنم ميميرم...