به پای رفتن ندارم كسی دل نبنديد؛ازشمابهترببينندبا سر ميروند...

زمستان نزديك است مگرنميگويند روزهاكوتاه ترميشود؛ولی نميدانم چرا اين روزها هی بلند ترميشود بی تو...

هيچ كلاغی نساختيم ميان دوستيمان؛حالا من دلتنگم وخبرها به تو نميرسد...

اين روزها آن قدربی حوصله ام كه فرمايش همه برايم متين است...

گريه كاركمی است برای توصيف نداشتنت؛دارم به رفتارپرشکوهی شبيه مرگ فكرميكنم...

تو عاشق منی من عاشق اينم كه نميتونم درس بخونم چون ذهنم ميره سمت تو.

خيره ميشوم به عكست اشك هايم ميچكند سرميخورند روی گونه ام جايی كه تو هميشه ميبوسيدی...

مزه تلخ مينوشم نه چای نه قهوه !من اينبارثانيه های دورازتورامينوشم؛اين تلخی باهمه تلخی ها فرق دارد!اين تلخی جان فرساست...

چه حس بدی؛وقتی ميپرسند خوبی؛چندخط تايپ ميكنی؛ولی جای ارسال همه رو پاك ميكنی مينوسی؛خوبم مرسی.

بعد ازهربرف وباران؛ آسمان صاف وروشن می آيد آياتو هم بعد از دل-تنگ من می آیی؟؟؟