بعضی هاراهرچه قدرهم كه بخواهی تمام نميشوند؛حضورگرمشان؛آغوش امنشان؛آرامش صدايشان راهرلحظه كم می آوری...من اينجا كم دارمت...

وقت رفتن به چشم هايت بگو نگاهم نكند؛حواسم پرت ميشود دوباره عاشقت ميشوم...

در دوستی ما چرا تاحرف ازصداقت شد صدايت قطع شد...

چه امتحان سختی است خيابان عشق وصداقت؛اين رورهاهمه درآن رد ميشوند...

همی گویی غمش در دل نگه دار؛نصيحت گو نميگويی دلت كو...؟

احساس سردی هميشه ازسرما نيست...لحن بعضی هاخيلی زمستونيه...

اين روزها حس ميكنم جايی راتنگ كرده ام!!!جايی درقلب تو برای آمدن ديگری...

نالدين آدم ها ازدردهای كوچك است؛وقتی دردسنگين باشد؛لال ميشوی.

دلت برايم ازتنهايی اش ميگفت؛اماصدای بوق پشت خطی؛امانش رابريده بود...

دل من پشت سرت كاسه ی آبی وشد وريخت؛كی شود پيش قدم های تو اسفند شوم...