حالم... حال کودکی است که با ذوق به کوچه رفت ولی هیچکس بازیش نداد!!!

و واقعا چه قدر سخته منطقی فکر کنی
وقتی احساساتت داره خفت میکنه..

هر جلسه حضورغیاب میکرد تا بله اش را بشنود؛
استاد، عاشق شاگردش شده بود...

خدایا دیگر به جهنمت نیازی نیست !

روزگاری شده که ما آدمها

همدیگر را بهتر میسوزانیم

حتی در روزهای بارانی !

چ خوشبختم من،ک دستانم بوی تومیدهد هنوز...!

ته فنجان قهوه ام عکس کفش های توست فقط نمیدانم می آیی یامیروی

"خوبی رفيق؟"

گاهی همين يک كلمه با تمام تکراری بودنش غوغا میکند...

حس میکنم گم شده ام اما تلخ تراینکه کسی دنبالم هم نمیگرده...

صدای پای تو كه ميروی...صدای مرگ من كه می آيد...

اين روزهادنيام به اندازه يه نفركوچيك شده و يك نفر به اندازه خدابزرگ؛اگه نباشه هم دين و هم دنيام رو باخته ام.