خدايا ديگه خسته ام...... 

از حرفهاي پر از طعنه ي بعضي ها..... 

خدايا از تو گلايه اي نسيت هيچي واسم کم نزاشتي.... 

اما اين مردم نميزارند روحيه ام شاد شه وهمه ي اتفاق هاي بد رو از ياد ببرم..... 

واقعا بهم صبر وطاقت دادي ... 

خدايا اما حرفهاي اين مردم وچيکار کنم ..... 

يعني کسي وجدان نداره حقيقتا درکم کنه..... 

دلم نميخواد زياد کسي رو ببينم چون هر دفعه يکي پيدا ميشه 

که حرفاي تلخي بهم بزنه..... 

نميدونم از روي دلسوزيه يا اينکه نميخوان .... 

يادمه يکيشون ميگفت دلم ميسوزه برات چي ميکشي خوبه من پيشت نيستم که حرف کشيدناتو داغونيتوببينم ... 

خداياخيلي خسته ام خيلي..... 

بگذريم حرف دلم بود که سنگيني ميکرد.اين روزها نيز بگذرد