میلاد عزیز
+5

ساز تو دهد روح مرا قدرت پرواز
از حنجره ات پنجره ای سوی خدا باز
احساس من و ساز تو
جان های هم آهنگ
جان من و آوای تو یاران هم آواز
گلبانگ تو روشنگر جان است
قول و غزلت پرچم شادی ست
بر افراز

سلام

شما هم دعوتید:

http://www.hamkhone.ir/member/80819/blog/view/230504/

نگرانی هرگزازسختی فرداچیزی نمی کاهد فقط شادی امروزراازبین میبرد
باشادی به استقبال فردابرو
شبت بخیر

این شعر توسط مادری در خانه سالمندان نگارش شده:

تیک تاک ساعت اینجا مرا یاد تو می اندازد،
پسر کوچک من یادت نیست،
تا سحر بر سر بالین تو بیدار نشستم
که مبادا پشه ای
بزند نیش بر آن صورتِ زیبای تو فرزندِ گلم
یا که در نیمۀ شب ها نکند شیر بخواهی
و من از گریه و بی تابی تو
خواب ، وغافل باشم
پسر دلبندم....
وای انگار زمستان شده است
نکند خوب نپوشی تو لباس
نکند خوب نپوشی تو لباس
این تمام تنشِ ذهن من است
چون که در لرزشِ دستانِ نحیفم انگار
نیست دیگر که توانی به پرستاری تو
من در این حالِ ضعیف
من در این حالِ به ظاهر دَم مرگ
از خدا میخواهم
برود خار به چشمم اما
نرود خار به پای تو عزیز مادر...

ای کاش میتوانستند
از آفتاب یاد بگیرند…که بی دریغ باشند
در دردها و شادیهایشان ،حتی
با نان خشکشان!
و کاردهایشان را
جز از برایِ قسمت کردن
بیرون نیاورند …

احمد شاملو

آموخته ام که وقتی ناامید میشوم

خداوند با تمام عظمتش ناراحت میشود

و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمتش امیدوار شوم

گل که باشی ؛ باغبانها دست چینت میکنند
سنگ باشی میتراشند و نگینت میکنند ...

هرگز از این پیله تنهایی ات غمگین نباش ؛
روزگاری میرسد ؛ فرش زمینت میکنند !!!

چوب خشکی در بیابان باش ؛ اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت میکنند ...

ای درخت پیر ؛ بر این شاخه ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر ؛ مطبخ نشینت میکنند

نیشخند دوستان از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت میکنند ...

تنها وسیله ای که پیشرفت علم و تکنولوژی روش هیچ تاثیری نداشته...
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ناخن گیره
لامصب دویست ساله یه شکله!
کثافت تکراری

هنگامی که در خوشبختی غوطه می خوریم
وجود آن را به زحمت درک می کنیم
ولی وقتی آن خوشبختی گذشت و رفت
برمی گردیم و به آن نگاه می کنیم و در آن لحظه است
که ناگهان و حتی گاهی آمیخته با تعجب متوجه می شویم
که چقدر خوشبخت بوده ایم ...

+5