نفس نمی کشــــــــد هــــــــوا

قـــــــــدم نمی زند زمیـــــــن

سکـــــــــوت میکنـــــد غزل

بــــــــدون تـــــو یعنی همین ...
+5

زخم هایم با طعنه می گویند: دوستانت چقدر با نمکند...

باید یک بار به خاطر همه چیز گریه کرد...
آن قدر که اشک ها خشک شوند
باید این تن اندوهگین را چلاند و بعد دفتر زندگی را ورق زد
به چیز دیگری فکر کرد
باید پاها را حرکت داد و همه چیز را از نوع شروع کرد.

دلم هوس یک دوست قدیمی کرده
یک رفیق شش دانگ
یک آرام دل
کسی ک امتحانش را در رفاقت پس داده
و دیگر محک زدن و زیر و رو کردن در کار نباشد
رفیقی ک من نگویم و او بشنود
بخندم و حجم بغض را در خنده ام ببیند
رفیقی که بگویمش برو اما بماند
که نرود...

دو تا آخوند با هم میدویدند عمامه یکیشون میفته،لره ک پشت سرشون بود
داد میزنه:صل علی محمد چرخ یکیش در اومد

به دوستان باوفا بیشتر از عصای شاهنشاهی میتوان تکیه کرد .
(کوروش کبیر)
+5

ایول آواتار
خوشحال میشم ادد کنی

دوستی این نیست که الکی قمپز درکنی یا لغز بخونی یا هی بلدم بلدم کنی, باید به یاد دوستت باشی. به یادتم حتی تو آمپاس شدید....... بگو خب!!!

وقتي دو عاشق از هم جدا ميشن
ديگه مثل قبل نميتونن دوست باشن
چون به قلب هم ديگه زخم زدن
نميتونن دشمن همديگه
باشن چون زماني عاشق هم بودن

تنها ميتونن اشنا ترين غريبه ها براي هم باشن
يا علي

یه مار با یک زرافه ازدواج می کنند

بچشون قورباغه می شه !

می دونید چرا ؟!

چون بچه دار نمی شدن

از پرورشگاه بچه آوردند !!!

هرهر هر...

بخند دیگه جک به این با مزه ای!!!